Wanneer je er van een afstandje naar kijkt dan ziet hij er vrijwel hetzelfde uit als de Surface RT, de eerste tablet van Microsoft, gebaseerd op een ARM processor en het speciaal voor deze processors ontworpen Windows RT. Een besturingssysteem dat weliswaar sterk lijkt op Windows 8, maar alleen geschikt is voor het werken met apps vanuit de Windows Store en de standaard meegeleverde Office-applicaties Word, Excel, PowerPoint en OneNote. Dat is een behoorlijke beperking, maar die geldt gelukkig niet voor de Surface Pro, een model op basis van standaard laptoptechniek en geleverd met Windows 8 Pro.

Voor een tablet is de Surface Pro aan de zware kant: hij weegt 900 gram en dat is maar nauwelijks lichter dan sommige ultrabooks. Dat komt deels door de degelijke VaporMG behuizing, die net als het RT-model een ingebouwde standaard heeft. Dat hoge gewicht zorgt ervoor dat hij wat minder lekker in de hand ligt dan sommige andere tablets.

Aan de andere kant is de ervaring van het tabletgebruik op de Surface Pro compleet anders dan op bijvoorbeeld een iPad of Android-tablet. Dat komt door de combinatie van de Metro-omgeving, die geoptimaliseerd is voor het gebruik met je vingers, en de mogelijkheid om toch toegang te hebben tot al je vertrouwde Windows-programma’s. Die zijn weliswaar niet ‘vinger-ready’, maar het is wel heel erg prettig dat je bijvoorbeeld een volledige Outlook of PhotoShop tot je beschikking hebt, in plaats van een minder functioneel tablet- of webalternatief.

Toch is het niet helemaal de ideale schootcomputer. De Surface Pro kan gekoppeld worden met speciale losse toetsenborden die via een magnetische connector worden gekoppeld aan het apparaat. Dat werkt perfect en net als bij de Surface RT heb je de keuze uit een exemplaar met een stoffen afwerking (Touch Cover) en een met echte toetsen (Type Cover). Op een vlak oppervlak functioneren deze toetsenborden prima, maar wanneer je ze op schoot gebruikt, merk je dat ze te flexibel zijn om prettig te gebruiken. Een laptoptoetsenbord werkt dan toch een stuk beter.

Ook de voedingsaansluiting is magnetisch. Dat is natuurlijk best handig. We zijn iets minder enthousiast over het feit dat ook de meegeleverde stylus op deze manier bevestigd moet worden. De kans dat je het pennetje een keer kwijtraakt, achten we behoorlijk groot.

Microsoft brengt de Surface Pro in twee versies op de markt: je hebt de keuze uit een variant met 64 of 128 GB opslagcapaciteit, waarbij in het eerste geval slechts 28 en in het tweede geval 89 GB vrije ruimte beschikbaar is. Zeker in het eerste geval houdt dat dus niet over. Om de opslag uit te breiden, heeft de Surface Pro een micro-sd-slot, maar helaas geen standaard sd-kaartslot voor de kaartjes vanuit bijvoorbeeld je fototoestel. Vergeleken met een laptop zijn de aansluitmogelijkheden karig, want verder zijn er alleen een usb3.0-aansluiting en een mogelijkheid om via mini-DisplayPort een monitor aan te sluiten. Maar vergeleken met een gemiddelde tablet zijn dat juist weer érg veel aansluitmogelijkheden.

De Core i5-processor, 4 GB werkgeheugen en de ssd zorgen ervoor dat de prestaties prima zijn en als je hem op een groot scherm en een standaard keyboard en muis aansluit, dan functioneert hij net als iedere andere moderne laptop of desktop. Wanneer je hem onderweg gebruikt, dan valt op dat de werktijd op de accu niet heel erg tot de verbeelding spreekt: minder dan twee uur als je hem intensief gebruikt en ongeveer zes uur als je het rustig aan doet.

Windows en een tablet blijft een bijzondere combinatie. De Metro interface is vingergeschikt, maar de desktop niet. Juist die combinatie maakt het aantrekkelijk, want je hebt alle mogelijkheden tot je beschikking – zonder beperkingen, al is het niet altijd even gebruiksvriendelijk. Het is allemaal nog niet perfect en geen alternatief voor schoottikkers. Geen tablet voor mensen voor wie alles eenvoudig moet zijn, maar wel eentje met behoorlijk wat mogelijkheden.