De Apple Macbook lijkt op eerdere Apple-laptops als de Air en de Pro, maar dan extreem veel dunner. Hij is zelfs zo dun, dat Apple het apparaat niet eens meer een eigen naam geeft. De laptop heet namelijk simpelweg 'De Macbook', wat wel aangeeft dat het de enige laptop waar het volgens Apple om draait. Is dat terecht, en is het inderdaad de koning onder de draagbare computers?
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: De Macbook is de mooiste laptop die het bedrijf ooit heeft gebouwd. Wat je ook van Apple vindt, je kunt niet ontkennen dat het chique design leidt tot een prachtig apparaat.
Typisch Apple-design
Het complete design schreeuwt Apple, op een welkome en herkenbare manier. Nog steeds is de Macbook ontdaan van alle poespas, en heeft het apparaat een strakke afwerking die je in weinig andere producten ziet. Vooral aan de zijkanten komt het strakke design goed tot zijn recht: Je ziet hier geen poorten die uitsteken of ventilatoren die noodgedwongen voor verkoeling moeten zorgen. Alles is weggewerkt in een strakke, allesomvattende behuizing die alleen met een naad aan de onderkant verklapt dat het niet gaat om een tablet.
Geen oplichtend logo
Een grote verandering is wel het logo aan de achterkant: Dat is niet meer lichtgevend. In plaats daarvan heeft Apple gekozen voor een aluminium logo zoals dat ook op de iPad te zien is. Dat het logo niet meer oplicht is een gevolg (of een oorzaak) van het feit dat het scherm zo extreem dun is.
Dun
Sowieso is het wonderbaarlijk hoe dun de laptop is. Die meet op het dikste punt (de achterkant) slechts 13 mm. Aan de voorkant, gelijk het dunste punt van de laptop, meet de Macbook zelfs 3,6 mm. Het apparaat weegt daarmee in totaal niet meer dan 0,92 kilo, waardoor het ideaal is om mee te nemen - zeker als je bedenkt dat de behuizing zo stevig is dat je nergens losse onderdelen hoort bewegen.
Luidsprekers
Een opvallende verandering van de Macbook is ook de plaatsing van de luidsprekers, die nu naar boven gericht onder het scherm zijn geplaatst, en niet meer onderop de laptop. Daardoor komt geluid een stuk helderder over. Bovendien is er, ondanks het gebrek aan poorten, toch een 3,5 mm-aansluiting aan de rechterkant.
Toetsenbord-compromis
Dat de Macbook zo dun is, is het gevolg van een paar compromissen die zijn gesloten. Eén daarvan is de accuduur, die door de fysieke beperkingen minder goed is geworden.
Het belangrijkste compromis is echter het toetsenbord, dat wezenlijk anders is dan voorgaande toetsenborden op Macbooks. Op de nieuwe Macbook hebben de toetsen een andere registratie, waardoor je ze minder diep in kunt drukken. Je krijgt dus minder feedback op een knop.
Minder feedback
Volgens Apple heeft dat als voordeel dat je minder vaak een toets ‘mist’ bij het typen, maar in de praktijk is het verschil met een dieper toetsenbord minimaal. Die mindere feedback zorgt er namelijk vooral voor dat je minder goed aanvoelt wat je schrijft.
De toetsen hebben wel lichtje kuiltjes, maar die zijn in de praktijk nauwelijks voelbaar.
Goed voor korte tekstjes
Nu is een toetsenbord (bijna) altijd een kwestie van voorkeur en gewenning, maar bij de Macbook komt die gewenning maar niet. Zelfs na een goede 12,000 woorden schrijven hebben we nog de voorkeur voor een toetsenbord met wat meer feedback geven. Het toetsenbord doet wat denken aan dat van de Surface-tablets van Microsoft, die ook prima zijn voor het tikken van emails maar niet voor grote lappen tekst.
Onpraktische layout
Daar komt nog bij dat de layout van het toetsenbord op sommige punten wat onpraktisch is. Zo zijn de pijtjestoetsen naar boven en beneden erg klein - een euvel waar meer moderne laptops meer worstelen - en zit er weinig variatie rondom de pijlen naar links en rechts waardoor je vaak actief naar die knoppen op zoek moet. De power-knop rechtsboven lijkt op het eerste gezicht ook erg ongelukkig geplaatst, maar in de praktijk heb je er totaal geen last van dat de uit-knop zo vlak bij de backspace ligt.
(Te) breed touchpad
Wel vervelend is dat het touchpad onder het toetsenbord nét een beetje te breed is. Daardoor valt je rechterhand in de praktijk vaak op het touchpad, waardoor je je cursor meer dan eens plotseling in het midden van de tekst ziet. Maar misschien is ook dat een kwestie van wennen.
Dat touchpad werkt overigens wel goed. Het is groot, met een afmeting van 11,3 cm bij 7 cm, waardoor het qua lengte vrijwel de hele onderkant van de laptop beslaat. Het touchpad registreert swipes prima, en ook het swipen met meerdere vingers om bijvoorbeeld tussen apps te switchen werkt altijd uitstekend.
Prachtig scherm
Het scherm van de Macbook is uitmuntend, want de 2300 x 1440 pixels van het retina-scherm komen altijd kraakhelder naar voren. Ook in de zon heb je geen enkele last van reflectie, met name door de gedegen coating over het display. Voor zo’n duur model als de Macbook verwacht je niet minder, maar over de helderheid en de kleurweergave van het display verdient Apple niets meer dan lof.
Iets mindere accuduur
Een belangrijke concessie die Apple wel heeft moeten doen is in de accuduur. Door de dunne behuizing is er namelijk minder fysieke plaats in de laptop zelf om een dikkere accu te maken.
Toch is de accuduur van de nieuwe Macbook niet slecht, al zijn er oudere Macbooks op de markt (zoals de Pro en de Air) die langer meegaan dan de nieuwe Macbook. Het nieuwe toestel maakt gebruik van een energiezuinigere processor (de Intel M), en het scherm moet volgens Apple ook een stuk zuiniger zijn dan andere schermen. Je haalt daarom makkelijk 8,5 uur uit de Macbook bij veel gebruik, en als je wat zuiniger aan kunt doen (met een minder helder scherm etc) dan kun je de 9,5 uur net halen. Dat is weliswaar minder lang dan bijvoorbeeld de 10 of zelfs 11 uur die je met de Pro of Air kunt halen, maar in de praktijk zul je makkelijk een hele dag kunnen werken op de laptop.
Eén aansluiting
Maar dan die usb-poort. De Macbook heeft slechts één uitgang, op een 3,5 mm hoofdtelefoonaansluiting na. Die ene uitgang is een usb-C-type, een versie van de universele standaard die ‘in de toekomst’ moet gaan dienen als de ultieme aansluiting voor praktisch alle apparaten. Usb-C heeft een aantal voordelen, niet in de minste plaats dat het straks de standaard moet worden voor zowel usb-opslagapparaten als voor opladers en video-uitgangen.
Maar usb-C heeft ook een gigantisch nadeel, en dat is dat er op dit moment nog vrijwel geen enkele apparaten op de markt zijn met de aansluiting. Je kunt nog amper usb-sticks kopen die in de poort van Macbook past, de enige oplader die er voor de laptop bestaat is Apples eigen oplader, en als je een hdmi-poort of sd-kaartlezer wil proberen kom je ook bedrogen uit.
Dure oplossing
Apple zou Apple niet zijn als het geen oplossing zou bieden voor het euvel. Je kunt een klein verloopstukje kopen voor de Macbook, waarmee je één normale usb-stick of bijvoorbeeld een muis kunt aansluiten. Dat kabeltje kost 19 euro, en je kunt het slechts gebruiken om een usb-stick aan te sluiten. Je kunt dan je oplader echter niet meer gebruiken. Wil je daarnaast ook nog andere verbindingen gebruiken, dan moet je een nog duurder kabeltje hebben.
Je krijgt daarmee, naast je ene usb-poort nog een extra usb-C-aansluiting, een normale usb 3.0-poort, en een hdmi-poort. Op die manier kun je tegelijkertijd je laptop opladen als een usb-stick gebruiken. Dat verloopstukje kost 89 euro - dat je bovendien niet moet vergeten altijd mee te dragen.
Punt?
Je kunt je afvragen of Apple niet toch een punt heeft met het weglaten van overige usb-poorten. Je spaart er namelijk wel ontzettend veel ruimte mee uit, waardoor de Macbook onnoemelijk dun wordt. Bovendien kun je inderdaad, zoals Apple redeneert, gebruik maken van bluetooth-muizen of cloud-opslagdiensten als Dropbox. In theorie klopt dat, maar het is vervelend dat je die keus niet zelf kunt maken, en dat de oplossing ervoor niet minder dan 89 euro kost.
Je kunt bovendien best leven met de keus als je de Macbook net nieuw hebt gekocht. Maar hoe ziet je situatie er over een jaar uit, wanneer de accu van de laptop níet meer 9 uur mee gaat? Je zult dan vaker een oplader moeten gebruiken, waardoor je je enige poort niet meer kunt inzetten.
Obstakel?
Is de ene usb-poort een obstakel? Dat zal van persoon tot persoon verschillen, met name in hoe je het apparaat gebruikt. Heb je geen muis nodig, hang je je laptop nooit aan een extern scherm en gebruik je usb-sticks in de praktijk niet? Dan is de enkele poort geen onoverkomelijk obstakel. Bovendien is er in het ergste geval wel overheen te komen met het (dure) verlengstuk. Gebruik je bovenstaande functies echter dagelijks, dan is het gebruik aan uitgangen een ergerlijk probleem wat in de praktijk erg vervelend is. Dat vonden wij persoonlijk wel.
Conclusie
Apples nieuwe Macbook is zonder twijfel een van de mooiste apparaten die het bedrijf ooit heeft gemaakt. Het strakke design is ongelofelijk dun geworden, maar daardoor levert de laptop wel op een paar punten in. Zo is de accuduur minder goed dan voorgaande versies, al kun je er nog steeds een goede 9 uur mee doen. Belangrijker is het toetsenbord, dat bijna geen feedback meer geeft tijdens het typen - daar zul je aan moeten wennen. Belangrijker verschil is echter de ene usb-C-poort aan de zijkant, die ervoor zorgt dat je niets tegelijk met je oplader kunt aansluiten en waardoor je een peperduur en onpraktisch verlengkabeltje nodig hebt. Je moet je erg afvragen of dat vervelende euvel de hoge prijs van 1,449 euro waard is.
Ons oordeel
Pluspunten
Prachtig dun apparaat
Snelle processor
Kraakhelder scherm
Minpunten
Accuduur minder goed dan voorgangers
Slecht toetsenbord met weinig feedback
Maar één usb-C-poort
Conclusie