We durven best te voorspellen dat we over een paar jaar allemaal wearables dragen. Dan hebben we allemaal een slim polsbandje om waarop we notificaties krijgen, of een bril waarop we onze mail kunnen lezen. Maar hoe handig die apparaten ook zijn, ze weten wel precies waar je was en wat je deed. Daar komt een Amerikaanse vrouw nu ook achter, nu de data van haar fitnessband wordt gebruikt in een rechtszaak.
De Amerikaanse Parmy Olson is in een rechtszaak verwikkeld, waarin zij probeert te bewijzen dat zij na een ongeluk veel minder kan bewegen. Dat is voor Olson best belangrijk, want ze is namelijk een persoonlijke trainer.
Fitnessdata
Om te bewijzen dat Olson na het ongeluk minder kan bewegen (en dus haar werk niet goed kan uitvoeren), heeft haar advocaat nu de fitnessdata van heet FitBit als bewijsmateriaal gebruikt. De FitBit is een tracker waarmee je je sportprestaties kunt bijhouden via een app.
'Bovengemiddeld actief'
Olson raakte ruim 10 jaar geleden al gewond bij het ongeluk, ruim voordat de FitBit überhaupt bestond. Dat maakt volgens de advocaten echter niet uit. Via de FitBit-data kan namelijk worden afgeleid dat Olson "een bovengemiddeld actief persoon" is, die meer beweegt dan de gemiddelde Amerikaan. Ook gaan de advocaten de meest recente data van haar FitBit gebruiken om te kijken hoeveel Olson nu beweegt.
De rechtbank krijgt niet direct toegang tot de bewegingsdata. Die wordt namelijk eerst langs een analysebedrijf gestuurd. Dat gaat de data bestuderen, en zal zijn bevindingen aan de rechter laten weten.
Unicum
Toch is het volgens de advocaten een unieke zaak. Het is namelijk de eerste keer dat data van wearables worden ingezet als (deels) bewijsmateriaal. Nu is dat nog vooral in het voordeel van degene die de FitBit gebruikt, maar critici zijn ook bang dat deze zaak een precedent schept over persoonlijke data. Als deze bewijslast nu wordt toegelaten, is het namelijk een kleine stap voordat rechters of de politie met een gerechtelijk bevel wearable-data kunnen opeisen.