Google Wifi is een wifi-mesh-systeem dat in Nederland verkocht wordt in een set van drie wifi-accesspoints. De wifi-punten zijn erg compact: ze hebben een diameter van 10,6 cm en een hoogte van 6,9 cm. Qua formaat zijn ze het best te vergelijken met de TP-Link Deco M5. Ze zijn dus een stuk kleiner dan de ‘nodes’ van bijvoorbeeld Netgear Orbi of Linksys Velop.

Onderop bevat ieder wifi-punt twee netwerkaansluitingen, die onzichtbaar zijn als je het wifi-punt neerzet. De apparaten krijgen voeding via een usb-c-adapter. Ook deze aansluiting is onzichtbaar weggewerkt, waardoor Google Wifi er erg fraai uitziet.

Google Wifi installeren

De installatie van Google Wifi is erg eenvoudig en verloopt geheel via de bijbehorende app die voor Android en iOS beschikbaar is. Je sluit één van de wifi-punten aan op je router of bedrade netwerk, en op de voedingsadapter. Voordat je in de app met de installatie kunt beginnen, moet je jezelf aanmelden met je Google-account. Volgens Google houdt Google Wifi geen surfgedrag bij.

Op de onderkant van het wifi-punt staat een qr-code en die moet je scannen met je smartphone (of je tablet), waarna je door de installatieprocedure geleid wordt. Je kunt aangeven in welke ruimte het wifi-punt zich bevindt en de naam voor je draadloze netwerk kiezen. Het toevoegen van de overige twee wifi-punten is ook erg eenvoudig en kost bijna geen tijd: ze worden door de app vanzelf gevonden en gekoppeld aan het mesh-netwerk.

Om Google Wifi te gebruiken, heb je een Google-account nodig, en Google Wifi is standaard verbonden met Google Wifi-cloudservices. Hierbij wordt informatie over je systeem opgeslagen op Googles cloud. Je kunt op deze site lezen welke informatie Google verzamelt. Surfgedag wordt niet bijgehouden en Google Wifi is niet gekoppeld aan Googles advertentienetwerk.

Standaard verzamelt Google ook diagnostische gegevens over de werking van Google Wifi. Zowel de verbinding met de Google Wifi-cloudservices als het verzamelen van diagnostische gegevens kan via de app uitgeschakeld worden. Wanneer je de Google Wifi-cloudservices uitschakelt, werken bepaalde zaken zoals terugzien van het dataverbruik niet meer.

Aansluiten

Net als de andere wifi-mesh-systemen die we getest hebben, is Google Wifi gebaseerd op de Qualcomm IPQ4019. Deze SoC (system on a chip) vormt ook de basis voor de eerder geteste mesh-systemen van Netgear, Linksys en TP-Link. Net als TP-Link kiest Google ervoor om geen extra radio voor de communicatie tussen de nodes toe te voegen.

Je clients en de wifi-punten maken dus gebruik van dezelfde radio’s. De SoC bevat één 2,4GHz-radio en één 5GHz-radio met ieder twee datastromen met een theoretische snelheid van 400 en 866 Mbit/s oftewel ‘AC1300’. Google gebruikt overigens de aanduiding AC1200, maar in de praktijk zijn AC1200 en AC1300 hetzelfde. Technisch gezien is Google Wifi hetzelfde als de TP-Link Deco M5.

Behalve draadloos kunnen de wifi-punten ook bedraad op elkaar aangesloten worden. Hoewel bedraad aansluiten wellicht het grote pluspunt van een mesh-systeem misschien een beetje ondermijnt (dat geen kabel nodig hebt), is het bedraad aansluiten van een wifi-toegangspunt altijd sneller dan een draadloos verbonden wifi-punt

Google Wifi kun je enkel als router gebruiken, het is niet mogelijk om Google Wifi als aanvulling op je eigen router te gebruiken. Technisch is deze opmerking overigens niet helemaal correct, want je kunt Google Wifi wél als accesspoint instellen als je slechts met één node werkt. Maar daar schaf je een mesh-systeem vermoedelijk niet voor aan.

Als je de Google Wifi dus achter een andere router hangt, waar je ook (bedrade) apparatuur op hebt aangesloten, dan werk je met twee gescheiden netwerken. Het beste is dus om Google Wifi te gebruiken als basis voor je hele thuisnetwerk. Naast de wan-aansluiting heeft de node die je als router gebruikt één lan-aansluiting. Je hebt dus al snel een switch nodig als je meerdere apparaten bedraad op je netwerk wilt aansluiten.

Beheren met app

De app waarmee je Google Wifi installeert, gebruik je ook voor het beheer van het systeem. Google Wifi heeft geen webinterface. Er wordt wel een webpagina getoond als je naar het ip-adres van de router surft, maar die pagina toont alleen een verwijzing naar de app.

De app bestaat uit drie tabbladen. Het eerste tabblad bevat statusberichten en laat je weten of het systeem goed functioneert. Op het tweede tabblad krijg je toegang tot de informatie over de wifi-punten en clients, terwijl het derde tabblad de instellingen bevat. Via de informatie over het systeem krijg je toegang tot een test waarmee je kunt testen of het mesh-netwerk goed functioneert.

Qua wifi bied Google Wifi weinig instellingen en je kunt behalve de netwerknaam en het wachtwoord niets instellen. Dezelfde ssid wordt voor zowel de 2,4- als de 5GHz-band gebruikt. Google Wifi bepaalt hierbij zelf de gebruikte kanalen. Dankzij ondersteuning voor band- en client-steering maken clients zelf verbinding met de beste frequentie en het beste wifi-punt.

In de praktijk verloopt het wisselen tussen de verschillende wifi-toegangspunten prima. Het is niet mogelijk om zelf de ip-reeks voor het systeem te kiezen. Wel is het mogelijk om ip-adressen te reserveren en een dns-server in te stellen. Standaard wordt overigens de dns-server van Google gebruikt. Je vindt in de instellingen de mogelijkheid om te kiezen tussen nat-modus of bridge-modus, maar dit laatste kan alleen als je slechts één toegangspunt gebruikt. Gebruik je Google Wifi als mesh-systeem, dan is enkel de nat-modus mogelijk.

Via de instellingen krijg je ook toegang tot de functie Family Wi-Fi waarmee je het gebruik voor zelfgekozen apparaten of groepen van apparaten kunt pauzeren. Handig om je kinderen ‘s avonds internettoegang te ontzeggen. Verder bevat Google Wifi een ingebouwd filter gebaseerd op Googles SafeSearch, waarmee je kunt voorkomen dat websites met voor kinderen schadelijke inhoud bekeken kunnen worden. Je kunt zelf kiezen voor welke apparaten SafeSearch actief is.

© CIDimport

Google Wifi snelheid

Net als eerdere wifi-mesh-systemen hebben we Google Wifi over drie verdiepingen getest in twee scenario’s. Het eerste scenario is het zogenoemde sterscenario waarbij de bedraad aangesloten node (die als router fungeert) op de middelste verdieping staat en de draadloos aangesloten nodes op de zolder en begane grond geplaatst zijn.

Hoewel dit scenario doorgaans voor de beste prestaties zorgt, sluit ons tweede scenario (dat we het mesh-scenario noemen) waarschijnlijk beter aan op de praktijk. Hierbij zetten we de bedraad aangesloten router op de begane grond, terwijl op de eerste verdieping en zolder een draadloos wifi-punt geplaatst wordt.

In het sterscenario halen we op de middelste verdieping een snelheid van 326 Mbit/s, terwijl we op de begane grond en zolder respectievelijk 130 en 126 Mbit/s halen. In het mesh-scenario halen we op de begane grond 320 Mbit/s, op de eerste verdieping 148 Mbit/s en 77 Mbit/s op zolder.

Zoals we bij eerdere mesh-systemen al zagen, presteert ook Google Wifi in het sterscenario het beste. De prestaties die Google Wifi neerzet zijn hiermee het minst van de systemen die we getest hebben. Het technisch vergelijkbare Deco M5 van TP-Link zet betere resultaten neer.

In het mesh-scenario hebben we de node op zolder ook nog bedraad op het systeem aangesloten, toen haalden we zo’n 448 Mbit/s. Dat is een prima score. Bovendien kun je een mix maken tussen draadloos en bedraad aangesloten nodes, waarmee Google Wifi flexibel is in te zetten.

Conclusie

Qua vormgeving en gebruiksvriendelijkheid is Google Wifi een erg toegankelijk mesh-systeem. De wifi-toegangspunten zijn fraai vormgegeven en de app zit duidelijk in elkaar. Qua prestaties zijn we niet heel erg onder de indruk van Google Wifi. Het systeem biedt in het hele huis dekking, maar de snelheden zijn lager dan we bij andere mesh-systemen gezien hebben.

Het grootste nadeel van Google Wifi is uiteindelijk de prijs. TP-Links Deco M5 is gebaseerd op dezelfde hardware en presteert zelfs iets beter. Met een prijs van 269 euro is de Deco M5 maar liefst 90 euro goedkoper dan Google Wifi, die 359 euro kost.