De lijst met onboard functionaliteit is eindeloos. Laten we het houden bij de belangrijkste eigenschappen van dit moederbord. Uiteraard maakt Gigabyte gebruik van de Ultra Durable 3-techniek, wat inhoudt dat er meer koper in het moederbord verwerkt is. Dit bevordert de stabiliteit en warmteafvoer. Op het moederbord treffen we een usb3.0-controller, sata-600-controller uit eigen huis en een 24-fase energietoevoer voor de Core i7-processor aan. Dat laatste moet overklokken een fluitje van een cent maken – mits de processor dit toelaat, natuurlijk.
De layout van het moederbord mist wat inzicht. Met name de slotindeling is niet handig gekozen. Opvallend zijn de vier pci-express*16-slots. Twee daarvan bieden 16 lanes, de andere twee bieden acht lanes. Dat is heel gul van Gigabyte, maar de sloten zijn zo geplaatst dat ze nooit gelijktijdig te bezetten zijn met dual-slot grafische kaarten. Daarvoor ontbreekt het aan ruimte tussen de slots. Niet dat een opstelling met vier ATI Radeon HD5850- of 5870-kaarten of drie nVidia GeForce GTX-kaarten voor de hand ligt, maar toch. Ook is één van de twee pci-express*1-slots te dicht op de northbridge geplaatst; de tweede is wel bruikbaar.
Heel handig zijn de tien(!) sata-poorten, waarvan er vier aan Gigabytes eigen sata-600-controller hangen. Zes sata-poorten is aan de krappe kant als u uw drives in een raid-array wilt schakelen en daarnaast nog twee dvd-drives hebt. De vier extra poorten zijn dus absoluut welkom. Eveneens aardig is de aanwezigheid van een ouderwetse ide-controller, alsmede een paar onboard usb- en firewirepoorten.
Sata-600 en usb3.0 zijn natuurlijk nog geen gemeengoed. We hebben nog maar een handjevol usb3.0-apparaten gezien en aan sata-600-schijven ontbreekt het op dit moment nog helemaal. We verwachten dat deze situatie aan het eind van het 2010 aanzienlijk anders zal zijn.
Opvallend aan het moederbord is de hybridekoeling van de northbridge. Het is niet alleen mogelijk de northbridge met lucht te koelen, maar ook om gebruik te maken van waterkoeling. Dit laatste zien we vaker bij high-end moederborden: vloeistofkoeling is handig bij extreem overklokken, aangezien de Intel X58-chipset behoorlijk warm kan worden. Prettig is dat Gigabyte de heatpipes met zowel de northbridge, de southbridge én de koelblokken op de voltage-regulators verbonden heeft. Een goede waterkoelingkit kan een paar graden schelen, wat het verschil kan betekenen tussen een stabiele of een instabiele overklok.
Het bios van de X58A-UD7 is erg prettig in gebruik. We vinden zonder problemen de weg naar de meest gebruikte functies. Het belangrijkste onderdeel van het bios is natuurlijk het overklokgedeelte, door Gigabyte aangeprezen als M.I.T. (Motherboard Intelligent Tweaker). We zien een indrukwekkende lijst met aanpassingen voor voltage, frequentie, verhoudingen, etcetera. Een beginner zal wellicht overweldigd raken, maar heel lastig is het allemaal niet, omdat veel instellingen geen aanpassing nodig hebben. Gigabyte biedt bij veel tweaks ook een automatische instelling, zodat zelfs een beginnende overklokker een poging kan wagen zijn processor op een hogere snelheid te draaien.

PluspuntenMinpuntenConclusie

De X58A-UD7 presteert prima, zij het niet specifiek beter dan andere high-end moederborden met een Intel X58-chipset. Dat wordt bevestigd door 3DMark Vantage: in combinatie met een ATI Radeon HD 4870, 6GB ddr3-1600-geheugen van Kingston en een WD Velociraptor zien we een score van 10.897. Dat is 400 punten hoger dan het X58-referentiebord van Intel, maar op hetzelfde niveau als andere high-end X58-moederborden. Hetzelfde geldt voor PCMark Vantage (10.292 punten) en Cinebench (19.606 punten multithreaded). Keurig allemaal.