Het dilemma is over. Tot voor kort kozen overklokkers die met intel werken voor P67. Daarbij lieten ze interessante zaken van Sandy Bridge soms gedwongen liggen. Sandy Bridge liefhebbers die de geïntegreerde grafische chip wilden gebruiken, kozen voor H67. Waardoor overklokken niet meer mogelijk was.
Intel heeft het dilemma voor 'high-end' Sandy Bridge gebruikers opgelost. Z68 is een fusie van P67 en H67, waardoor het nu mogelijk is de processor (en de gpu) te overklokken én de voordelen van de geïntegreerde grafische chip - denk aan Intel Quick Sync (voor videobewerking) - te gebruiken.
Z68 biedt nog een voordeel: Intel Smart Response. Deze technologie zet een kleine ssd in als cache voor een grote mechanisch schijf. Een vrij duur grapje, maar het schijn enorm goed te werken.
Tevens heeft intel de kennis van Lucid - die we kennen van de Hydra-chips - gebruikt om de geïntegreerd grafische chip en een discrete kaart om slimme wijze te laten samenwerken. Het voordeel van deze techniek is dat het energieniveau enorm zakt tijdens gewone klusjes als: surfen, tikken of bijvoorbeeld foto's kijken. Gaat de gebruiker een spel starten, dan schakelt de discrete kaart weer in.
Heeft Intel de P67 en H67 niet compleet overbodig gemaakt met de introductie van de Z68? Ja, wel als je het ons vraagt. Er is eigenlijk geen reden om een H67 of P67 aan te schaffen, aangezien de prijzen nagenoeg gelijk zijn aan die van de Z68. Dat heeft Gigabyte ook gedacht, want die faseren P67 en H67 uit.