Meestal is het lastig om nostalgische games zoals Stunts te overtreffen, maar TrackMania 1 zat behoorlijk in de goede richting, zij het ietwat ongepolijst. De ruwe randjes van de serie zijn er nu vanaf met TrackMania 2: Canyon.

Het spel ziet er erg goed uit. De bouwstenen zijn minder kaal dan in het vorige deel en er zijn er veel meer van. Daardoor heb je veel minder het gevoel te racen op een set losse baanonderdelen en voelen zelfs je eigengemaakte banen echt als een geheel. Verder zijn de lichteffecten gaaf, de auto kan nu ook schade oplopen en je kunt je auto naar eigen smaak opleuken met onder andere stickers en kleurtjes. Eigen creatie is dan ook nog steeds waar het om draait; maak je eigen banen en deel die met anderen. Je kunt er dan vervolgens met een groep spelers online op racen.

Met de komst van ManiaPlanet is de online gameplay flink verbeterd. Banen zijn eenvoudig te delen en je kunt natuurlijk ook zelf gebruik maken van de duizenden parcours die mensen al gemaakt hebben. Je kunt onder andere je favoriete banen aangeven en je favoriete servers. Ook kun je contact houden met specifieke spelers, waardoor je, als je iemand vindt die jouw niveau heeft, vaker kunt gaan racen tegen diegene.

Ook is er nog een single player modus met een hoop banen en uitdagingen. Daarbij draait het om de medailles halen en banen vrijspelen wanneer je verder komt. Het concept is weer simpel, zoals het TrackMania betaamd. Je kiest voor welke medaille je wilt gaan en krijgt de bijbehorende 'ghost' auto's als concurrenten, waarvan de snelste de te halen tijd rijdt. Die moet je dus verslaan. Gelukkig krijg je ook gewoon de gouden medaille als je die tijd verbreekt terwijl je voor de zilveren medaille gaat. Kortom, er is over nagedacht!

Wat betreft het racen zelf is dit duidelijk een arcade-racer. Het spel pretendeert geen seconde realistisch te zijn. Je glanzende bolide is nog steeds te besturen met die heerlijk simpele pijltjestoetsen. Daardoor kun je dus met één hand racen en met je andere hand een biertje drinken, een sigaretje roken of wat je er ook mee wil doen. Erg efficiënt en bovenal betekent dit: verstand op nul en racen maar. En dat is precies het doel van dit spel.

Ondanks het onrealistische karakter voelt het racen wel weer realistisch genoeg om je het idee te geven dat je in een auto zit en niet op een veredelde slee die door de bochten glijdt. De besturing van de auto is ook een stuk soepeler en verfijnder dan bij het eerste deel. Het verslavende karakter van de gameplay van TrackMania 1 wordt hierdoor alleen maar versterkt.

De track editor zelf is wel even wennen voor de beginner, ook al is er wel een simpele modus. Het is niet altijd even duidelijk waarom een bepaald stuk baan niet aan de ander past. Ook is het lastig om een goed overzicht te creëren voor jezelf. Op de één of andere manier voelt het altijd te ver weg om het goed te kunnen zien of te dichtbij, waardoor het overzicht weer wat ontbreekt. Toch went dit vrij snel en als je er wat tijd in steekt kun je de meest prachtige banen maken. Als je baan eenmaal af is en geverifieerd, is het een genot om erop te gaan racen en je circuit verder te verfijnen. Om er vervolgens natuurlijk een horde online spelers op los te laten!

PluspuntenMinpuntenConclusie

Voor de liefhebbers van arcade-racers is Trackmania 2: Canyon een pareltje. Geen moeilijk gedoe, gewoon lekker simpel racen en stunten op je eigen of andermans banen.

UitgeverUbisoftOntwikkelaarNadeoDemo downloadneeBesturingssysteem (min. benodigd)Windows XPProcessor snelheid (min. benodigd)1.5 GHzHoeveelheid RAM (min. benodigd)1Grafische kaart (minimaal benodigd)256 MB directX 9 videokaart met Pixel Shader 2.0 ondersteuningBenodigde hardeschijfruimte (GB)1.5Online gamingja