De eerste 'The Godfather' game van Electronic Arts had de zware taak de klassieke film als spel te doen herleven. Het was bijna op voorhand een 'mission impossible'. De titel kreeg wisselende recensies en ook de verkopen gingen niet door het spreekwoordelijke dak. Voor het tweede deel lieten de makers de link met de film wat losser en daardoor voelt The Godfather II wat meer een op zich zelfstaande game. Dat pakt goed uit. Doel van het spel is om jouw familie de overheersende partij te laten worden in de steden New York, San Francisco en Cuba. Dat doe je door samen met je crew winkels, bedrijven en clubs van concurrerende misdaadfamilies over te nemen. En dat uiteraard gepaard met het nodige geweld. 'Je' is in dit geval Dominic, een personage die je naar eigen smaak mag uitdossen. Als Dominic rapporteer je nog wel aan Michael Corleone maar voor de rest heb je vrij spel.

Martelen mag

The Godfather II is in basis nog steeds een openwereld game (sandbox) met deze keer een flinke scheut management er doorheen geroerd. Zo dien je specialisten in te huren en mee te nemen op diverse klussen. Er zijn brandstichters, explosievendeskundigen en kluiskrakers bijvoorbeeld met elk hun logische specialiteiten. Het overnemen van een winkel is vrij eenvoudig, maar een fabriek vraagt wat meer vuurwerk. Soms ontstaan er heftige schietgevechten waarbij de actie overigens zeer simplistisch geëxecuteerd wordt. In de regel eindigt een overname met het martelen van de eigenaar of de hoogste pief in kwestie en dan kun je behoorlijke brute handelingen uitvoeren. Van iemand afranselen tot een kogel door de knieschijf jagen. Au!

Slordig maar plezierig

De concurrentie zit natuurlijk niet stil en dus is het zaak een goed overzicht te houden op je immer uitdijende imperium. Hier komt de handige Don's View om de hoek kijken. Met een druk op de knop bevind je je boven de stad en bezie je de wereld vanuit een strategisch gezichtspunt. In een oogopslag kun je precies zien wat van jou is en wat niet, welke bezittingen worden aangevallen, waar je wellicht nog wat extra bewaking moet plaatsen en ga zo maar door. Stoeien met de Don's View is erg handig. Jammer is dat het spel een slordige afwerking kent. De graphics hebben een uitgewassen tint, de animaties van de personages is wat houterig (met als uitzondering de martelingen), het spel kent de nodige hikjes en auto's besturen gaat vreselijk lomp. Af en toe hadden we het idee een eerste generatie Xbox spel te spelen. Na verloop van tijd overheerst gelukkig het landjepik karakter van het spel en het bijkomstige plezier, maar het is teleurstellend dat Electronic Arts een dergelijke titel zo slordig in de winkels legt.PluspuntenMinpuntenConclusie

Ondanks de grafische foutjes en slordigheden heb ik me erg vermaakt met The Godfather II. De technische afwerking verdient dan ook een onvoldoende maar het spelplezier maakt gelukkig het nodige goed.