Pc-gamers die al wat langer meegaan herinneren zich misschien dat er in 1993 ook al een game genaamd Syndicate uitkwam. Deze isometrische strategy game heeft echter alleen in naam en thema iets te maken met het spel dat EA dit jaar uitbrengt. Het jaar is 2069, de wereldbevolking is explosief gegroeid. Meedogenloze bedrijven exploiteren chipimplantaten en hebben agenten in dienst om chiptechnologie te stelen bij concurrenten. Daar zit potentie in om, net als in Deus Ex, een paar flinke ethische dilemma’s aan te pakken. Diepgaander dan het korte introfilmpje wordt het echter niet echt. Tijdens het spel zul je veel informatie vinden in de vorm van logs en databankteksten. Behalve het lezen daarvan is er echter weinig van het verhaal terug te vinden in het spel.

Je speelt als Miles Kilo, een agent in dienst van chipmaker Eurocorp. Je bent voorzien van de experimentele DART6-chip, die je voorziet van bovenmenselijke krachten. Het verhaal achter de singleplayermissies van Syndicate is verder weinig interessant. Het komt er op neer dat je de bij fps-fans bekende nauwe gangetjes en ruimtes doorkruist en je wapens leegschiet op tegenstanders. Een shooter, dus, maar wel met leuke extra’s.

Zelfmoord laten plegen

De wapens van Syndicate wijken niet veel af van de standaard. Een shotgun, assault rifle: origineel is het niet, maar ze zijn wel goed geïmplementeerd. Leuke vinding is de alternatieve kogelinstelling op bijna alle wapens. De burst mode maakt de wapens eens stuk krachtiger. Waar het echte verschil zit is in de apps. Als je even niet let op de geforceerd trendy naam zijn de apps handige functies. Je kunt ze eens in de zoveel tijd inzetten om de chip van een tegenstander te beïnvloeden. Zo kun je een tegenstander zelfmoord laten plegen of hem overtuigen om met je mee te werken en z’n kameraden dood te schieten. Dit zorgt af en toe voor een aardig puzzelelement: hoe krijg ik zo veel mogelijk tegenstanders dood zonder zelf een schot te lossen? De AI van de tegenstander is overigens niet slecht en vormt best een uitdaging. Zeker in coop-modus blijkt Syndicate erg pittig. Je zult echt gecoördineerd moeten samenwerken met drie andere spelers om de levels goed door te komen. Met minder dan vier spelers kun je de coop-modus wel spelen, maar zal het bijna onmogelijk zijn om het te overleven.

Moeilijkheidsgraad

Naast wapens en apps is er nog de bekende vertragingsmodus (hier de DART-overlay genoemd). Deze is vrij standaard: het beeld vertraagt, je kunt beter richten en je wapens richten meer schade aan. Uiteraard is deze modus na een tijdje ‘leeg’, om te zorgen dat het niet te makkelijk wordt. Sowieso is Syndicate niet makkelijk: ook op de normale moeilijkheidsgraad is de singleplayer-ervaring pittig. Gelukkig zijn er relatief veel savepoints. Jammer genoeg kun je de moeilijkheidsgraad niet tijdens het spel aanpassen, mocht het toch te zwaar blijken te zijn.

Grafisch is er iets aan de hand met Syndicate. De kantoorgebouwen worden strak weergegeven, net als de buitenomgevingen, maar de lichtbronnen lijken op willekeurige plaatsen te zijn neergezet. Zo word je met regelmaat verblind als je een hoek om kijkt, zonder dat dat enige reden heeft. Het grafische stijltje zelf is al even wennen, maar dit overmatige gebruik van de grafische bloom-functie helpt absoluut niet mee.

ProcessorIntel Core2Duo E4600 of AMD Athlon 64 X2 DC 4600+Grafische kaartGeForce 8800 GS of Radeon HD4650 1 GBGeheugen2 GBSchijfruimte12 GBBesturingssysteemWindows XP