Bigger, Better, Sammer

Zoals verwacht heeft deze nieuwe Splinter Cell nog mooiere graphics, en zijn er weer vele mogelijkheden om je vijanden het leven zuur te maken. Zo kun je een nietsvermoedend slachtoffer bijvoorbeeld onder het ijs trekken of kun je vijanden tegen de vloer drukken en ondervragen. Splinter Cell ziet er mooier uit dan ooit en de personen zien er levensecht uit. Wel heb je voor al dit moois een redelijk zware machine nodig. Kijk maar naar de systeemeisen!

Sam in de bak

Je begint als bajesklant, want onze vaste Splinter Cell held Sam heeft de gevaarlijkste opdracht van zijn leven aangenomen; hij moet infiltreren in een terroristencel. Hiervoor moet die eerst het vertrouwen winnen van een terrorist die in de gevangenis zit en hem helpen te ontsnappen. Dit vertrouwen win je al vrij snel aangezien je al onmiddellijk mag beginnen met de uitbraak.

Een kwestie van vertrouwen

Na de uitbraak word je ingewijd in het terroristennetwerk en vanaf dat moment werk je onder twee facties. Twee facties waarbij je het vertrouwen van de terroristen moet winnen en het vertrouwen van Third Echelon, je werkgever, moet houden - een dunne lijn, waarbij het zo nu en dan onmogelijk is beide facties tevreden te houden. Zo krijg je op een gegeven moment twee opdrachten waarbij er één afkomstig is van de terroristen, en één van Third Echelon: 'dood de journalist' en 'dood de journalist niet'. Het vertrouwen van de beide partijen is te volgen in twee vertrouwens meters zodat je precies kunt zien hoe de facties tegenover je staan. Wil je het spel succesvol afronden dan zul je zoveel mogelijk moeten proberen beide partijen tevreden te houden.

Femme Fatale

Behalve twee partijen die je continue in de gaten houden is er ook nog een verleidelijke mooie dame onder de terroristen. Natuurlijk bloeit er iets moois op tussen Sam en haar waaroor het verhaal een emotionele lading krijgt. Ondanks al deze emoties en dilemma's is de interactie met de npc's nog steeds een beetje houterig. Sam is beter in ondervragen dan in communiceren zeg maar.

Kip zonder kop

Double Agent is best pittig, helemaal voor wie nog onbekend is met de Splinter Cell reeks. Soms is het zeer onduidelijk wat je moet doen en dreig je rond te dolen als een kip zonder kop. Goed je omgeving bestuderen is absoluut noodzakelijk om verder te komen. Ervaren spelers zullen echter volop genieten van de verschillende manieren waarop je een missie kunt voltooien. Verder opereer je in dit deel meer in het daglicht dan de voorgaande delen en is verstoppertje spelen een stuk lastiger. Hoewel de insteek van het verhaal anders is en het vertrouwen van de twee facties een extra dimensie toevoegt aan het spel, is er verder weinig veranderd aan de gameplay. Voor de Splinter Cell fans is dit helemaal niet erg want die krijgen precies wat ze willen.

Mini Bugs

Wel verwachten we in de loop van tijd diverse patches zoals ook het geval was bij voorganger 'Chaos Theory'. Er zijn momenteel nog wat kleine stabiliteitsproblemen waardoor het spel er soms wel eens uit wil klappen. Dit gebeurt gelukkig niet regelmatig en waarschijnlijk worden deze problemen binnenkort weggepatched. Ook zijn er soms wat kleine grafische schoonheidsfoutjes maar storend zijn ze niet. Het spel is gelukkig meeslepend en spannend genoeg om je aandacht daarvan snel weg te trekken.

Natuurlijk ook op Internet

Natuurlijk is het ook weer mogelijk online te spelen. In dit deel zijn ook weer de bekende speelmodi uit de voorgaande delen aanwezig en wordt er gewerkt met rankings. In plaats van twee tegen twee potjes kunnen er nu ook drie tegen drie potjes gespeeld worden en zijn er moves beschikbaar die aanzetten tot samenwerken.PluspuntenMinpuntenConclusie

Hoewel Splinter Cell - Double Agent een geweldig mooi spel is, is het niet vernieuwend. Maar we vragen ons af hoeveel Splinter Cell-fans daar van wakker liggen.