Zo af en toe kom je een spel tegen waarvan je eigenlijk weinig verwacht, omdat het genre al meer dan oververtegenwoordigd is, maar die je toch plezierig weet te verrassen. Sins of a Solar Empire is zo'n titel die op het eerste gezicht de zoveelste rts lijkt.

Intergalactisch

Sins of a Solar Empire (Sins) is een ruimte rts van intergalactische proporties. Je beheert als intergalactische keizer diverse planeten, asteroïden en zelfs complete melkwegstelsels. De mogelijkheden en kaarten zijn groots in Sins. Als casual gamer of beginnende rts-er zul je dan waarschijnlijk overrompeld worden door de gigantische hoeveelheid upgrade en ontwikkel opties die je voorgeschoteld krijgt. Je begint met één planeet, maar het is natuurlijk zaak zoveel mogelijk nieuwe planeten te ontdekken en deze toe te voegen aan je rijk. Er zijn kleine, middelgrote, en grote kaarten aanwezig in Sins, en de grote kaarten hebben wel vijf complete melkwegstelsels in zich met ieder zijn eigen schare aan planeten. Deze planeten zijn allemaal aan elkaar verbonden via zogenaamde spacelines. Dat houdt als het ware in dat op die verbindingen 'hyper space travel' mogelijk is, vergelijkbaar met de warpspeed van Star Trek. Dit levert gelijk een tactisch element op omdat juist de spacelane toegangspaden belangrijke verdedigingspunten worden voor je planeten. Een planeet met veel verbindingen is dus ook lastiger te verdedigen. Gewoon door de ruimte reizen is niet mogelijk, maar daarnaast ook zinloos.

Veel, heel veel schepen

Zoals het een fatsoenlijke ruimte rts betaamt zijn er vele verschillende ruimteschepen waarmee het heelal onveilig te maken is. Zo heb je natuurlijk verkenningsschepen die dankzij hun snelheid en wendbaarheid gemakkelijk verkenningstochten kunnen uitvoeren en tijdig waarschuwen voor gevaar. En dan zijn er natuurlijk de slagschepen die grofweg onder te verdelen zijn in drie categorieën. Zo heb je de frontlinie schepen, nucleaire aanvalsschepen om planeten lam te leggen en nog zwaarder geschut. Maar de ultieme oorlogsschepen zijn de zogenaamde 'Capital Ships'. Deze gigantische schepen zijn ontzettend duur om te maken en je kan er ook maar een handvol van permitteren in je vloot. Het mooie van de Capital Ships is dat ze xp op kunnen doen en daardoor gaandeweg sterker worden. Je wilt dus je Capital Ship zoveel mogelijk mee laten strijden om zo snel mogelijk te groeien in mogelijkheden, maar aan de andere kant wil je er ook zuinig op zijn omdat een Capital Ship verliezen een ware desastreuze tegenslag is. Behalve de schepen kun je ook je algehele beschaving ontwikkelen evenals je gekoloniseerde planeten. De hoeveelheid upgrade opties is massaal te noemen, en natuurlijk zijn de diverse upgrades weer nodig om bepaalde schepen te kunnen bouwen. Het is gemakkelijk verdwaald te raken in het oerwoud van mogelijkheden die Sins te bieden heeft.

Innovatief

Toch hebben de makers er alles aangedaan om Sins zo speelbaar mogelijk te houden en daar zijn ze prima in geslaagd. Zo is de interface zeer innovatief en kun je uitgebreid in- en uitzoomen waardoor je niet snel het overzicht verliest. Ook de behulpzame 'Empire bar' aan de linker kant van het scherm helpt je goed het overzicht te behouden. Via deze balk kun je in één oogopslag zien hoe je schepen en planeten er voorstaan en kun je er ook snel naar toe switchen mocht dat nodig zijn. Ook de andere zijden van het scherm worden benut met knoppen en informatie zodat je altijd op de hoogte bent van de situatie. Hoewel Sins door zijn vele mogelijkheden erg complex lijkt, is het in de basis gewoon een rts als ieder ander. Je planeten en asteroïden geven grondstoffen. Deze moet je dus verdedigen terwijl je een vloot bouwt om je tegenstander van de kaart te vegen. Ook prettig is dat hoewel de game zich afspeelt in realtime, het nooit een zenuwenspel wordt. Alles verloopt op een rustig tempo waardoor het heelal ook goed behapbaar blijft.

Geen verhaal

Sins is een geweldige rts die voor strategen absoluut een must is. Echter zullen de strategen die ook houden van mooie filmpjes en een leuk verhaaltje bedrogen uitkomen. Want hoewel er een summier introverhaaltje is die de oorsprong van de drie facties uitlegt, is er voor de rest geen enkel verhaal te bekennen. Er is dus ook geen campaign modus. Er zijn alleen maar scenario's die je zowel in single player als in multiplayer modus kan spelen. De game ondersteunt overigens lan multiplay, maar je hebt wel één game per twee pc's nodig. Alle scenario's zijn te spelen in multiplayer, maar de grote kaarten zijn zo immens groot dat deze wellicht niet geschikt zijn voor internet multiplay. Wel handig is dat ook multiplayer games zijn op te slaan. Verder is de community ondersteuning groot van Sins. Zo kun je zelf missies maken en zijn er van de website diverse tools te downloaden om je game zoveel mogelijk aan te passen. Vervolgens kun je ook je zelfgemaakte creaties uploaden en die van anderen downloaden. De herspeelwaarde van Sins of a Solar Empire is dan ook zeer, zeer hoog. Als je een strategiefan bent, die niet vies is van sci-fi en je gaat dit jaar maar één game kopen, laat het dan Sins of a Solar Empire zijn.PluspuntenMinpuntenConclusie

  • heel erg uitgebreid

  • zeer innovatief

  • simpel doch complex

  • uitgebreide ondersteuning voor zelfbouwsels

  • de hoeveelheid mogelijkheden schrikt af

  • geen campaign modus

  • missies kosten heel veel tijd

Sins of a Solar Empire is uitgebreid, heel uitgebreid. Toch is het in de basis een weinig complexe rts met gewoon belachelijk veel ontwikkelpaden voor je facties. Voor echte strategiefans is Sins of a Solar Empire een juweeltje, maar dan moet je je niet laten intimideren door de ongelooflijke hoeveelheid opties die het spel je biedt. Mensen die graag een campaign spelen komen bij Sins bedrogen uit, en voor casual gamers vraagt deze game gewoonweg teveel toeweiding.

9,0

Ons oordeel

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

...
Lees meer
Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten