First person shooters kunnen we niet vaak betrappen op een goed verhaal. Als blijkt dat Singularity gaat over mutanten, communisten en tijdmanipulatie, is onze interesse dan ook niet meteen gewekt. Toch is het op een aantal punten vernieuwender dan we verwachten.

Singularity vindt plaats op het eiland Katorga-12, een eiland dat in de jaren vijftig door de Sovjets is gebruikt voor wapenonderzoek. De Russen ontdekken een nieuw element, E-99, wat uiteraard niet onder controle gehouden kan worden. De onderzoeken gaan mis, het eiland wordt verlaten en als speler kom je er terecht als in 2010 uitgezocht moet worden waarom er zo veel radioactieve straling van het eiland komt.

Tijdsmanipulatie

Na wat omzwervingen over het eiland krijg je al vroeg in het spel de beschikking over de TMD, het time manipulation device. Als een kruising tussen de gravity gun van Half-Life 2 en een opgevoerde versie van de impact hammer in Unreal Tournament is de TMD als wapen gebruiken, maar het interessante deel van de gameplay is om de TMD in te zetten om de tijd vooruit te spoelen of terug te zetten. Je kan niet de hele spelwereld beïnvloeden, maar met de TMD is het mogelijk om bijvoorbeeld ingestorte trappen te herstellen naar hoe ze in 1950 waren. In gevechten kun je er veel leukere dingen mee doen, zoals het ouder maken (verpulveren) van je tegenstander.

Mutanten

Waar in games radioactieve straling voorkomt, zijn ook mutanten, en op dat gebied stelt Singularity niet teleur. Of eigenlijk wel, want het getuigt van weinig originaliteit en bovendien zijn de krachten van de tegenstanders niet helemaal uitgebalanceerd. De mutanten zijn eigenlijk allemaal even sterk, op de eindbaas-achtige grote monsters na die je af en toe tegenkomt. Gelukkig mag je het ook tegen 'normale' soldaten opnemen.

De keuze aan wapens is gemiddeld. De bekende wapentypes uit first person shooters komen voorbij, zoals assault rifle en snipegeweer. De effecten ervan zijn netjes uitgewerkt en het gevoel bij de verschillende wapentypes is goed. Soms lijkt de gameplay zo op andere, wat oudere shooters (op een goede manier), dat we het gevoel hebben dat de makers van Singularity enkele stappen in innovatie hebben overgeslagen. Het verzamelen van ammo en health packs komt niet vaak meer voor, maar iets als wapenupgrades zit dan wel weer in de game, zij het beperkt. Raven Software is ook verantwoordelijk geweest voor titels als Quake 4 en Soldier of Fortune, klassiekers in het genre. Dat de gameplay soms wat ouderwets aandoet is in dit geval dus een compliment.

Graphics

De graphics van het spel doen helaas ook wat ouderwets aan. De actie is lekker bloederig, maar erg realistisch is het niet. De textures zien er op een resolutie van 1920*1080 niet zo gedetailleerd uit. De levels zijn wel best aardig vormgegeven, en waar veel shooters zich uitsluiten binnen gebouwen en nauwe gangetjes afspelen kent Singularity ook een aantal buitenmaps.

Zelfs in de levels die buiten zijn is Singularity erg linear. Waar in veel andere shooters de open wereld de norm is geworden, kun je bij Singularity eigenlijk maar één kant op, want veel deuren blijven gesloten en veel hekjes blijken onzichtbare muren. Als je je hier overheen zet dan valt de ergernis mee, want door de actie word je wel meegesleept, maar het kan zo veel beter.PluspuntenMinpuntenConclusie

  • leuke gameplay door tijdsmanipulatie

  • lineair

  • grafisch niet zo goed

Op veel fronten doet Singularity wat ouderwets aan. Onzichtbare muren kunnen écht niet meer. De wapens zijn echter wel goed uitgewerkt en tijdsmanipulatie met de TMD is leuk en tilt de game naar een iets hoger niveau. Al met al is Singularity een aardig spel, maar er zijn dit jaar al zeker betere shooters uitgekomen.

6,0

Ons oordeel

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

...
Lees meer
Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten