Uitgewoonde engine

Voor Prey is de Doom3-engine gebruikt, maar Prey is alles behalve een Doom-kloon geworden. Zo is het 'gangetje in gangetje uit'-syndroom veel minder aanwezig en zijn de makers helemaal losgegaan op het fenomeen zwaartekracht. Er zijn namelijk speciale looppaden aanwezig die over muren en plafonds gaan en waarover je zonder problemen kunt lopen. Aangezien er heel wat van deze paden in het spel verwerkt zijn, zul je op de raarste plaatsen vijanden tegenkomen. Boven je, onder je, naast je; nergens ben je veilig. Grappig is dat deze paden door jezelf of door je vijanden via speciale consoles gedeactiveerd kunnen worden. Dat levert een fikse hoofdpijn op als je de tegenstanders net vanaf het plafond aan het bestoken bent. Naast speciale paden, zijn er ook vloertegels die de zwaartekracht naar zich toe trekken zodra ze beschoten worden. Hiermee draait de ruimte soms letterlijk om. De boel wordt nog surrealistischer door de portalen die je naar een andere positie kunnen transporteren. Je kunt er zelfs doorheen schieten om vijanden op onverwachte of moeilijk bereikbare posities te raken. Deze portalen zorgen in combinatie met de zwaartekrachttruckjes voor een gameplay die we nog niet eerder in een first person shoorter zijn tegengekomen.

Held met diepgang

In tegenstelling tot Doom hebben we bij Prey wél te maken met een held die over persoonlijkheid beschikt. Je speelt Tommy, een Cherokee Indiaan, die met zijn grootvader en vriendin Jenny in een reservaat woont. Tommy moet niks hebben van de mystieke wijsheden van zijn voorouders. Opa en Jenny denken daar anders over. Zijn cynisme wordt flink op de proef gesteld wanneer de planeet wordt overvallen door een helse buitenaardse macht. Het drietal wordt gevangen genomen en naar een reusachtig en deels organisch ruimteschip vervoerd. Tommy weet zich te bevrijden en begint aan zijn avontuur om zijn lotgenoten te helpen. Tommy praat veel, zeker als je het vergelijkt met andere fps-helden. Toch draagt dit bij aan de diepgang van het karakter en het verhaal. Verder kan Tommy dankzij zijn Indianen-krachten (die hij koppig blijft ontkennen) uit zijn lichaam treden. Als geest zweeft hij door krachtvelden, verrast hij vijanden en bedient hij consoles. Dit is vooral handig bij het oplossen van de puzzels. Een leuke bijkomstigheid is dat Tommy niet dood kan. Als je sterft, komt je geest in een spirituele dimensie waar je weer nieuwe energie kunt opdoen door blauwe en rode geesten te beschieten. Uiteindelijk keer je weer terug naar de plek waar je gestorven bent en kun je weer verder. Geen gedoe dus meer met het opnieuw laden van opgeslagen games. Hardcore gamers kunnen deze optie overigens uitschakelen.

Ziekelijk

Prey houdt zich niet in als het om bloederige details gaat. Mensen worden gemarteld, geplet, uiteen gereten en zelfs kinderen worden niet gespaard. Als je niet bent gediend van zulke fictieve gruwelijkheden, dan kun je deze game maar beter vermijden. Liefhebbers van het genre ervaren een geweldige gewelddadige sfeer dankzij deze zieke taferelen en de haarscherpe graphics.PluspuntenConclusie

Prey is een gruwelijke topper van formaat die elke fps-fanaat moet hebben.