Na het spelen van Dragon Rising denken we direct aan de welbekende werf-slogan van het Amerikaanse leger: Uncle Sam wants you! Waarom? Dragon Rising is bij uitstek een spel voor de liefhebber van chauvinisme en simulatie. Het spel vergt veel concentratie, een emmer geduld en met name overmatige zelfcontrole.

De kern van de oorlog die bij Dragon Rising woedt, is natuurlijk olie: het zwarte goud. Zowel de Amerikanen, als de Russen als de Chinezen, die al een deel van het eiland in bezit hebben, zijn van mening dat zij het alleenrecht hebben de olie boven te halen en te verhandelen. Als speler kruip je in de huid van een Amerikaanse commando die samen met zijn team - al dan niet computergestuurd - het eiland Skira - een verbastering van het nagemaakte eiland Kiska - beetje bij beetje verovert.

(Drijf)zandbak

De ontwikkelaars van het spel hebben het eiland Kiska één op één gekopieerd, wat op zich een lovenswaardige prestatie is. De reden is dat de speler dan het idee heeft alle vrijheid te bezitten een missie op zijn of haar manier uit te voeren. In praktijk blijkt dat het absoluut niet spannend is over het grauwige eiland te banjeren. Allereerst valt er buiten de missies niet zoveel te beleven en ten tweede wordt je, als je al iemand tegenkomt, direct omgelegd. Dus, leuk idee, maar tenzij je suïcidaal bent of tijd teveel hebt, is het niet heel zinvol vrij rond te lopen.

Kneiterhard realisme

Het is natuurlijk complete onzin dat een soldaat die net in zijn arm of been is geschoten, gewoon door kan knokken. Echter, wat is de reden dat we een spelletje gaan spelen? We willen en held zijn. We willen het gevoel hebben dat we 'the man' zijn. We willen vermaak. Operation Flashpoint geeft de normale gamer absoluut niet het gevoel dat hij of zij 'the man' is, want daar is het spel simpelweg te moeilijk voor. Is er dan geen moeilijkheidsgraad instelbaar? Jawel, maar die past alleen maar de HUD aan. Bij 'normal' zie je nog een kaart, het aantal kogels dat je ter beschikking hebt, en een aantal waypoints waar de missies te vinden zijn. Bij hard zie je alleen nog maar de status van je gezondheid. De vijanden schieten in alle gevallen simpelweg raak.

Met scherp

Nu kunnen we ermee leven dat de tegenstanders op scherp schieten. Echter, waar Operation Flashpoint - Dragon Rising geen rekening mee heeft gehouden, is een cover-systeem. Het is dus onmogelijk met één druk op een toets achter een muurtje te schuilen. En dat is best vervelend als er een elite-unit van de Chinezen het op je gemunt heeft.

Van je maten moet je het hebben

Gelukkig heb je nog een paar 'buddy's'. Deze vormen een cruciaal onderdeel vormen van het spel. Je kunt met ze communiceren via de 'command radial': een interface die je kan oproepen met de 'Q'-toets. De command radial laat zien wat op dat moment mogelijke opdrachten zijn. Bijvoorbeeld: assault, defense, move of follow me. Met een geweer op een vijand gericht zijn de assault-opdrachten van toepassing. We hebben enorm moeten wennen aan de command radial. Hoewel het op papier goed oogt, blijkt toch dat sommige opdrachten te diep in het menu zitten. Daarbij komt dat het menu alleen op te roepen is als je stil staat. Tja, dat werkt niet echt in een hevig vuurgevecht.

Masochistisch

Bij een zeer lastig en wat trager spel, zijn savepoints cruciaal. Hoewel de vergelijking op diverse punten mank loopt, willen we toch graag GTA IV aanhalen als voorbeeld. Sommige missies zijn bijzonder lang in dit spel. Het grootste punt van kritiek bij GTA IV is dat een missie weer start bij het ziekenhuis, in het appartement of na een arrestatie. Immers: daar zijn de savepoints. Bij Operation Flashpoint zijn tevens de savepoints ná een succesvolle missie en niet vlak ervoor. Je zult dus keer op keer naar de missie moeten wandelen om hem overnieuw te doen, en dat duurt soms gewoon te lang.

Eén kant belicht

Het lijkt wellicht alsof we helemaal niets positiefs kunnen verzinnen. Dat is niet helemaal waar. Dragon Rising heeft wel degelijk een paar punten die zeer interessant zijn voor een selecte doelgroep. Het realisme is indrukwekkend, de omgeving is bijzonder goed nagemaakt en de AI is beter dan we gewend zijn in schietspellen. Waar Dragon Rising het vooral van moet hebben, is multiplayer. Het is fantastisch om met een groep een online-team te vormen, om vervolgens de jacht te openen op andere elite-groepen.PluspuntenMinpuntenConclusie

  • goede AI

  • indrukwekkende replica van het eiland

  • realisme

  • realisme

  • slechte savepoints

  • erg moeilijk

Dragon Rising is een hardcore oorlogssimulatie. De instapdrempel is hoog waardoor het weinig tot geen vermaak biedt voor de 'gewone' gamer die vermaak zoekt in spellen als Call of Duty. Tevens biedt de sandbox-opzet geen voordeel en zijn de savepoints slecht gekozen. Kortom: het is een spel voor de hardcore simulatie liefhebbers.UitgeverCodemastersOntwikkelaarCodemastersDemo downloadJaBesturingssysteem (min. benodigd)Windows XPProcessor snelheid (min. benodigd)2,4 GHz dual coreHoeveelheid RAM (min. benodigd)1Grafische kaart (minimaal benodigd)nVidia 7600GT, ATI X1800XLBenodigde hardeschijfruimte (GB)8Online gamingjaGamepad ondersteuningjaOns TestsysteemIntel QX9770 (overgeklokt 4,2 GHz) Gigabyte GTX285 2GB 4GB Adata ddr3-1600 v2.0 Windows Vista 64bit

6,0

Ons oordeel

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

...
Lees meer
Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten