Metro 2033 is gemaakt door ontwikkelaars die ook meewerkten aan de succesvolle post-apocalyptische shooter Stalker. De twee games lijken op elkaar qua genre (shooter) en verhaal, maar toch moet Metro 2033 in Stalker zijn meerdere erkennen. Het spel weet ons namelijk niet heel erg te overtuigen.

Het verhaal speelt zich af in Moskou, dat bovengronds compleet in puin ligt door een nucleaire oorlog. Je speelt met Artyom, die vlak voor de oorlog werd geboren en is opgegroeid in Moskous metrostelsel. Na een korte proloog begint het verhaal, dat eigenlijk de vorm van een flashback heeft. Met Artyom ga je op reis van je thuisstation naar Polis, een ander metrostation, om een boodschap af te leveren. Hoewel dit niet erg origineel klinkt, zit het verhaal wel degelijk goed in elkaar. De onverwachte plottwists en de sfeer doen eer aan het boek waar de game op is gebaseerd.

Gameplay

Metro 2033 heeft een paar leuke gameplay-onderdelen, zoals het gebruik van gasmaskers, dat door de nucleaire verontreiniging verplicht is in grote delen van het metrostelsel en de paar keer dat je bovengronds komt. Hoewel je een beperkte hoeveelheid gasmaskers hebt, zijn daarmee we geen enkele keer in de problemen gekomen.

Ammunitie is schaars, en bovendien van slechte kwaliteit wegens gebrek aan grondstoffen. Betere kogels zijn wel beschikbaar maar worden als geldeenheid gebruikt. Het spel bevat geen kaart, maar je hebt wel een kompas. Als je hierop kijkt kan je echter geen wapen gebruiken, wat zorgt voor een gespannen sfeer als je door de schuilplaats van een stel schurken heen navigeert.

Lineair

Ondanks deze interessante elementen kent Metro 2033 ook wat nadelen. Het meest opvallend zijn de wat mindere graphics. Hoewel de omgevingen er goed uitzien, zowel bovengronds als ondergronds, zijn met name de animaties vaak houterig, lopen niet synchroon met de stemmen of kloppen gewoon niet (bijvoorbeeld personages die door elkaar heen lopen). Verder is het verhaal van Metro 2033 wel goed, maar het spel is heel erg lineair. Op geen enkel moment weet je niet wat je moet doen. Het doorspelen van de diverse levels kan eigenlijk maar op één manier, en bovendien lijken de verschillende bandieten en monsters wel erg op elkaar, dus veel variatie zit er niet in.

De enige keuze die je hebt is om een missie meer op stealth of meer op aanval gericht te spelen. Stealth houdt bij Metro 2033 in dat je onopvallend probeert te zijn, door omzichtig te werk te gaan als je een verstopplek van bandieten doorzoekt. Je hebt hiervoor geen speciale functies of krachten, dus het blijft gewoon bij voorzichtig om glasscherven heenlopen en je verstoppen achter muurtjes. Omdat Metro 2033 toch een shooter is, is de aanvalstactiek veel aantrekkelijker. De uitdaging zit in het spaarzaam gebruiken van kogels. Zelfs met alleen een mes kan je echter de monsters nog wel aan, dus je hoeft meestal niet voorzichtig te zijn.

 

PluspuntenMinpuntenConclusie

  • goede sfeer

  • best aardige gameplay

  • animaties zijn niet goed

  • erg lineair

Qua verhaal, setting en gameplay-elementen maakt Metro 2033 wel indruk. Jammer genoeg komen er tijdens het spelen minpunten naar voren die het speelplezier verminderen. Puur als shooter is het spel daarom niet zo goed als andere titels, maar de sfeer is dik in orde.

 

6,0

Ons oordeel

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

...
Lees meer
Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten