Hoewel de titel een strategische god-game suggereert, is het eigenlijk een actie-rpg. Je speelt een geheim agent in een middeleeuwse fantasysetting.

Geheim Agent

In Hard to Be a God speel je een geheim agent in een middeleeuwse fantasy settingen. Het spel begint als de hoofdrolspeler net zijn training voltooid heeft. Het gevolg zijn enkele tutorialmissies waarmee je de basis van het spel leert. Daarna begint het verhaal: je krijgt de opdracht een beruchte rebellenleider onschadelijk te maken. Ook moet je voor de keizer een persoonlijke opdracht uitvoeren, maar je meerderen van het agentgenootschap geven nadrukkelijk aan dat deze missie niet zo belangrijk is. Des te reden te meer natuurlijk om hier naar te kijken.

Sci-fi

Tijdens je avonturen ontmoet je de Aardlingen, een geavanceerd ras dat dankzij technologie zo machtig is als goden. Natuurlijk krijg jij ook modern speelgoed in handen en vandaar ook de titel van de game. Wel heb je er al enige uren op zitten voordat je zover bent en het is de vraag of de game je tot die tijd wel kan blijven boeien. Hard to be a God is grafisch namelijk niet bijzonder en ook de gameplay wordt geplaagd door een matige besturing en slechte collision detection. Het richten op vijanden gaat omslachtig, wat in grotere gevechten een handicap is. Een lock-on-systeem ontbreekt evenals leuke intro- en tussen-filmpjes. Ook hebben de makers wat onlogische keuzes gemaakt maar daarover later meer.

Nieuwe ideeën

Hard to be a God heeft een aantal verfrissende nieuwe ideeën in het actie rpg genre geïntroduceerd. Ideeën waar we eigenlijk wel gecharmeerd van zijn. Zo zijn de gevechten wat tactischer in vergelijking met andere actie-rpg's en win je gevechten niet door eindeloos te klikken op de muis. Je held heeft namelijk een stamina-meter welke met elke slag zakt. Hoe zwaarder het wapen dat je gebruikt, hoe sneller de meter zakt. En als deze tot het nulpunt gezakt is, moet de held op adem komen - wat overigens erg onduidelijk is geanimeerd - waardoor hij openstaat voor aanvallen en weerloos is tegen de vijand. Door niets te doen of te verdedigen vult je stamina-meter zich weer snel aan waardoor je weer aan de slag kunt. Zo zijn de gevechten dus enigzins strategisch waarbij verdedigen noodzakelijk is.
Een ander leuk element is het vermommingselement. Diverse stukken uitrusting behoren tot een bepaalde rol. Denk hierbij aan een dief, soldaat van de wacht of monnik. Als genoeg gedragen uitrusting tot eenzelfde rol behoort, neem je deze rol aan waardoor je bijvoorbeeld met bandieten kunt praten zonder te worden aangevallen. Zo zijn missies ook diplomatisch op te lossen en mensen reageren op je afhankelijk van hoe je verkleed bent. Echter moet je wel oppassen dat je niet als dief in de beschaafde wereld gaat rondlopen, want dan zal de wacht je aanvallen.

Slapen doe je thuis

Eén van de meest vreemde aspecten van de game is het feit dat je geen enkele mogelijkheid tot rusten hebt. Er is een dag en nacht cyclus maar niemand, inclusief de held, slaapt. Omdat er geen rust optie is, kun je dus ook niet uitrusten om op deze manier hitpoints te genezen. Zelfs herbergen bieden geen rustplaats! Ook het automatisch langzaam regenereren van hitpoints blijft uit. De enige manier om te genezen is via drankjes, die maar spaarzaam te koop zijn -helemaal in het begin- en via voedsel. Je eet je dan ook helemaal suf in het spel en helaas is voedsel ook niet vanzelfsprekend te koop.
Het laatste wat ons tegenstaat in de game is het onlogische en domme gedrag van de npc's, en dan met name dat van de wilde beesten. Wilde Wolven vallen nooit bandieten aan, en vechten ten allen tijden gebroederlijk zij aan zij met bandieten. Ze zijn ook erg irritant, want overal zitten ze en snoepen ze kostbare hitpoints op terwijl ze relatief weinig xp (ervaringspunten) opleveren. Geallieerde npc's willen je wel eens helpen in een gevecht, maar hun hulp is dankzij hun matige intelligentie weinig waard.PluspuntenMinpuntenConclusie

  • gevechten zijn niet hersenloos klikken

  • vermommings element

  • rusten is niet mogelijk

  • matige graphics en presentatie

  • onlogisch gedrag van npc's/vijanden

  • omslachtige besturing

Het is jammer. Hard to be a God heeft zeker leuke vernieuwende elementen waardoor het de potentie heeft een goed spel te zijn. Maar de matige besturing, de beroerde uitvoering en onlogische keuzes in de gameplay maken van Hard to be a God helaas maar een matige game.

5,0

Ons oordeel

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

...
Lees meer
Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten