Fuel speelt zich af in een soort apocalyptische versie van aarde. Het speelveld is gigantisch en behoorlijk afwisselend. Zo zijn er afgebrande dorpen, heuvellandschappen, uitgestrekte velden, et cetera. Tevens heeft Asobo Studio – de ontwikkelaar van het spel, het mogelijk gemaakt met elk voertuig vrij rond te rijden over het afwisselende terrein van 14.400 km2. Echter, voordat dat enigszins interessant wordt, is het verstandig je vast te bijten in de Carrièremodus om wat voertuigen vrij te rijden.

Sterren verdienen

In carrièremodus is het de bedoeling verschillende races in verschillende gebieden op de kaart te houden. De carrière-races worden met een vijfpuntige ster op de kaart aangegeven. Elke race heeft drie moeilijkheidsgraden. Het is de bedoeling per race alle moeilijkheidsgraden te winnen; waarom is ons een raadsel, want waarom is het zinvol en spannend om een race die je in Hard hebt gewonnen, nogmaals te rijden in medium en easy? Maar goed. In totaal zijn er 216 sterren in te behalen. Dat is ruim voldoende voor behoorlijk wat uurtjes racen.
Behalve sterren is er in Fuel ook ‘Fuel’ te winnen. Dat kan met het winnen van races, maar ook door een soort witte vaten om te rijden en door ‘challenges’ te winnen. Met fuel is het mogelijk kleding, voertuigen en modificaties aan te schaffen. Uiteraard is het gemakkelijker een race te winnen met een beter voertuig. Kortom: win zoveel mogelijk races om interessante voertuigen te kunnen kopen.

Saai

Hoe spannend het concept ook klinkt: Fuel weet ons niet te pakken. Het racen voelt absoluut niet natuurlijk en is bovendien saai. We beseffen dat het een arcade-spel is, maar zelfs met dat in het achterhoofd is de besturing slecht. Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk met een motorfiets die 110 km/h rijdt, een u-turn te maken zonder te vallen?
Tevens blijft het gevoel van snelheid weg. En dat hadden we niet verwacht van Codemasters. Immers: ze hebben titels als Colin McRae, Grid, Dirt en F1 in het portfolio. De afwezigheid van snelheidsgevoel is deels te wijten aan het gemis van blur-effecten, maar we missen ook force-feedback. Hoe het komt, weten we niet, maar het spel weet niet echt raad met ons Logitech-racestuurtje. We kunnen prima de auto de bocht rond krijgen, maar de force feedback blijft achterwegen. En dat terwijl het perfect werkt in andere titels van Codemasters.
Ook begrijpen we het hele free roaming-asprect niet. Het is indrukwekkend hoe Asobo Studio’s de omgeving heeft samengesteld, maar in welke zin is het rijden door 14.400 km/2 leegte spannend? Er is niets te beleven!

Artificial idiots

Wat het spel nog minder interessant maakt, is de ongelooflijk slecht AI. Allereerst rijden ze je onverwacht van de weg, wat ongelooflijk irritant is. Ten tweede laten ze je ook nog op onverwachte momenten winnen. Zo maken we regelmatig mee dat we in de laatste 500 meter ineens drie tegenstanders inhalen. En dat terwijl ze de hele race voor hebben gelegen. Jammer, heel jammer.

Grafische middenmoter

We dachten in eerste instantie dat Fuel over dezelfde Neon-engine als Dirt en Grid zou beschikken. En bij het opstarten, leek ons vermoeden bevestigd te worden: het heeft grafisch wel iets weg van Dirt. Echter, na een secuurdere blik op de weg, de auto’s ,schademodellen en omgeving, moeten we – helaas – concluderen dat dit niet het geval is. De engine van Fuel komt bij Asobo Studio zelf vandaan. En dat doet het spel niet veel goed.
Hoewel het spel er op het eerste gezicht prima uitziet, missen we finesse. Zelfs met alle detail op maximaal, zien we nog kartels en vrij vlakke texturen. Het is gewoon jammer dat Asobo niets écht heeft uitgewerkt. Bomen, modder, auto’s, ondergrond, autowrakken, steigers. Het ziet er allemaal niet meer dan aardig uit. Grid oogt vele malen beter. Net als Dirt. Laat staan Dirt 2 dat eind dit jaar uit komt.

Geen grunt

Grafisch is het spel dus niet echt overtuigend. Helaas is dit ook het geval voor de auditieve ondersteuning. Allereerst missen we een stoere soundtrack. Horen we bij de meeste off-road racespellen – we noemen een Pure en Motorstorm – rauwe gitaren of andere keiharde elektronische beats, bij Fuel blijft het bij een matig deuntje.
Nu is een soundtrack snel uitgezet, maar het geluid van motoren hebben veel racers nodig om goed te kunnen rijden. En wederom moeten concluderen dat Asobo een steek heeft laten vallen: geen enkel voertuig overtuigt. Ons bloed gaat zeker niet sneller stromen van het geluid van deze quads, brute V8-motoren of motorcrossers.
PluspuntenMinpuntenConclusie

Eigenlijk stelt Fuel op alle vlakken teleur. Grafisch overtuigt het niet, het geluid is erg matig, de tegenstanders beschikken over een zeer matige AI, de voertuigen reageren slecht en het free roaming-aspect is totaal oninteressant.