Of wil deze franchise wel héél erg graag op zijn grote voorbeeld lijken?

Geen uitblinker

De game Eragon blinkt, net als de film, niet uit in originaliteit. Het verhaal van Eragon is al niet één van de meest originele elementen, maar ook de gameplay lijkt bijna één op één gekopieerd te zijn van games als The Two Towers en Return of the King. Het is dan ook niet verrassend dat Eragon door dezelfde ontwikkelaars gemaakt is. Er is dus een beproefde methode gebruikt om vooral de casual gamer te lokken.

Slechtste level-design ooit

Eragon is een hack and slash game waarbij de karakters Eragon en Brom best gave moves tot hun beschikking hebben. Marketingmensen noemen zoiets graag een action-adventure maar Eragon heeft niets met adventures te maken. De puzzels, zover ze er in zitten, gaan niet verder dan een bepaalde knop op het juiste moment indrukken en de onlogische route volgen die het spel je opdringt. Het level-design in deze game is de slechtste die we ooit zijn tegengekomen. De levels zitten vol met onzichtbare muren en alle levels kunnen maar op één manier doorlopen worden. Zelfs als een ander pad zoals bijvoorbeeld naar beneden springen logischer is. De interactiviteit met de omgeving is nihil. Zo kun je niet over obstakels als tafels springen en kun je alleen met de omgeving spelen als het volgens het spel nodig is. Toch zit er in elk level een verborgen pad wat je leidt naar een drakenei. Deze levert een bonus op, maar veel toevoegen doet het niet. Ook grafisch scoort Eragon niet hoog. Het is niet lelijk maar het zijn typische multiplatform graphics en die zijn nu eenmaal niet bijzonder.

Leveldesign voorbeeld

Zoals boven gezegd dwingt de computer je één kant op, maar de volgende specifieke situatie willen we toch nog met je delen. Zo is het op een gegeven moment de bedoeling om een klok te laten luiden om een poort open te krijgen. De bewakers mogen hierbij niet gealarmeerd worden. Er moet één specifieke sluiproute doorlopen worden om de bel te luiden. Je kunt ook gek genoeg de bewakers aanvallen zonder gevolg. Maar de deur gaat alleen open als je de specifieke sluiproute voltooid hebt. Zelfs als alle bewakers al dood zijn. Anders kun je de bel wel luiden maar de deur gaat gewoonweg niet open. Legendarisch slecht.

Lachen met z'n twee

Toch heeft Eragon een sterk element in zich zitten wat zich kan vergelijken met de Lego Star Wars games. Namelijk de mogelijkheid elk moment met z'n tweeën tegelijk te kunnen spelen en weer alleen te kunnen spelen; drop in drop out gameplay zeg maar. Eragon is voor twee spelers tegelijk namelijk best vermakelijk waarbij je zelfs gezamenlijk kunt lachen om het onlogische spel. Of dat de bedoeling is laten we in het midden, maar als offline multiplayer game is Eragon enigzins geslaagd. Ook de drakenlevels, waarmee Eragon op de rug van draak Saphira rijdt, is met z'n tweeën tegelijk te spelen. De één bestuurt Saphira en de ander laat Eragon zijn magie afvuren op de tegenstanders.PluspuntenMinpuntenConclusie

Eragon is zeker geen hit. Hij blinkt nergens in uit, het is verre van origineel en het leveldesign is ronduit verschrikkelijk. Als single player zal deze game dan ook niemand boeien. Maar zoek je een leuke titel die je offline met z'n tweeën tegelijk kunt spelen, dan kan het geen kwaad even naar Eragon te kijken... wanneer die in de budgetbak ligt welteverstaan.