Voor liefhebbers van first person shooters en rpg's was de originele Deus Ex het perfecte spel. De mix van complottheorieën, actie en rpg-elementen was zeer vermakelijk en leverde lovende kritieken op. Deus Ex: Human Revolution moet dus zijn best doen om een waardige opvolger van deze topper te zijn. Tijdens het bekijken van het introfilmpje zit dat meteen goed. Door de meeslepende soundtrack (van Michael McCann, die ook de muziek deed voor Splinter Cell: Double Agent), is de toon meteen gezet.

Filosofie

Je speelt met Adam Jensen, die als beveiliger werkt bij Sarif Industries. Dat bedrijf ligt onder vuur vanwege de productie van augmentations, implantaten die zorgen voor bovenmenselijke krachten. Bij een aanval op het bedrijf raakt Jensen zwaargewond en wordt ook hij voorzien van augmentations. Het spel richt zich op het achterhalen van de dader, maar tegelijkertijd worden in het verhaal bijna filosofische vragen gesteld over de ethiek van sleutelen aan het menselijk lichaam. In de steden waar het spel zich afspeelt, merk je ook duidelijk een verschil tussen mensen met en zonder augmentations, waarbij die laatste groep wordt neergezet als alternatieve punks.

Een open spelwereld heeft Deus Ex niet, maar je kunt tussen de missies wel vrij door de steden lopen en eventueel side quests doen. Je loopt daarbij het risico alvast een deel van het spel te doen waar je later in de hoofdmissie terechtkomt. Deus Ex is vergevingsgezind genoeg om daar geen probleem van te maken. Wel wordt het soms vervelend om een heel stuk terug te lopen door gebouwen waar je al bent geweest. Er is geen manier om snel naar een bepaald deel van de stad over te springen.

Overredingskracht

Sowieso mag je eigenlijk helemaal je eigen plan trekken. In dialogen werk je langzaam toe naar een oplossing, zoals bij de eerste confrontatie met een van de vermeende terroristen. Terwijl hij een gijzelaar bedreigt, kun je op hem inpraten en proberen om hem te overtuigen de gijzelaar te laten gaan. Met voldoende overredingskracht lukt dat, maar het kan er even goed op uitlopen dat hij de gijzelaar doodt en er snel vandoor gaat. Tijdens het spelen hebben we echt het idee dat we met een natuurlijke dialoog bezig zijn en het gedrag van de npc kunnen beïnvloeden.

Speelstijlen

De spelwereld en dialogen zijn niet de enige rpg-trekjes. Deus Ex werkt nog steeds met een inventory, een questsysteem en levelups. De levelups leveren praxis op, waarmee je augmentations kunt kopen om extra functies aan je speler toe te voegen. Praxis zijn duur, dus je wordt gedwongen om keuzes te maken. Dat heeft op zijn beurt weer effect op hoe je het spel kunt spelen. Je hebt meestal de keuze om schietend door een level te gaan of meer stealth-achtig te spelen en door ventilatieschachten te kruipen. Sommige van deze manieren vereisen de juiste augmentations, om bijvoorbeeld een slot met een hoge veiligheidsrating te kunnen hacken.

Beter geen stem

Deus Ex voorziet ruim in cut scenes en andere verhaalondersteunende filmpjes. Jammer genoeg hoor je daarin keer op keer de stem van Jensen. Die is niet erg prettig om naar te luisteren en draagt eigenlijk ook niet bij aan zijn persoonlijkheid. Sowieso is Jensen een vrij plat karakter. Zijn motieven zijn duidelijk, maar een echte band bouw je niet op. Dat is dan meteen het enige nadeel aan het spel of het moeten de laadtijden zijn, die op onze test-pc best lang zijn (Core i7 860, GeForce GTX 285, 8 GB ram).

PluspuntenConclusie

Als de karaktereigenschappen van de protagonist het enige minpunt zijn, dan zit het met de rest van het spel eigenlijk wel goed. Deus Ex heeft een goed verhaal, meer dan genoeg inhoud en ziet er ook nog eens goed uit. Voor zowel rpg- als shooterfans is het een absolute aanrader.