De makers van Call of Cthulhu: Dark Corners of the Earth hebben zich duidelijk laten inspireren door de moeder aller 3D-horrorgames: Alone in the Dark. Het eerste deel van dit spel kwam uit in 1994 en menigeen heeft het op het puntje van zijn stoel uitgespeeld.

Cthulhu mythos

Net als Alone in the Dark is CoC: DcotE gebaseerd op het populaire rollenspel The Call of Cthulhu, uitgegeven door Chaosium. Dit rollenspel is op zijn beurt gebaseerd op de verhalen van de horrorschrijver Howard Philips Lovecraft. Deze schrijver leefde aan het begin van de vorige eeuw en zijn angstaanjagende wereldbeeld heeft als inspiratie gediend voor horrorschrijvers, films, bordspellen, rollenspellen en natuurlijk computergames.
In Lovecrafts verhalen is de mens een onbetekende levensvorm. Er bestaan wezens die vele malen ouder en machtiger zijn dan wij, de zogenaamde Grote Ouden. Zij bestonden al toen de aarde nog jong was en de enige reden dat wij niet zijn uitgeroeid of tot slaven gemaakt, is omdat ze gevangen zitten in andere dimensies, in verzonken steden of vergeten tempels diep onder de grond. Er zijn sektes en genootschappen actief die proberen om deze Grote Ouden te bevrijden en wanneer dit lukt, is de mensheid verloren.

Sfeer

In CoC:DcotE ben je de hoofdrolspeler in een verhaal dat is afgeleid van één van Lovecrafts bekendste verhalen: The Shadow over Innsmouth. Als Jack Walters moet je een vermiste winkeleigenaar zoeken. Deze jonge knul had een goedlopende kruidenierswinkel in het mysterieuze vissersdorpje Innsmouth. Hij wordt echter vermist sinds hij werd opgepakt bij een poging in te breken in zijn eigen winkel. Tijdens je zoektocht kom je meer te weten over wat er schuilgaat achter de gesloten deuren van Innsmouth en waarom het beter is om niet in het donker over straat te lopen.
Als CoC:DcotE één ding goed doet, dan is het de sfeer van een Lovecraft-verhaal perfect neerzetten; van de vervallen huizen tot de vreemde gelaatstrekken van de dorpelingen. Vanaf het moment dat je in Innsmouth aankomt, voel je de dreiging van het onnatuurlijke in de lucht hangen. Die sfeer wordt versterkt door de goede geluidseffecten en de griezelige stemmen.

Geen HUD

In CoC:DcotE ontbreekt een HUD. HUD staat voor Heads-up Display en het is de overkoepelende term voor allerhande gegevens die op het scherm worden afgebeeld, zoals het aantal levens dat je hebt, je gezondheid en je munitie. Om te weten hoe Jack Walters er geestelijk voor staat moet je goed letten op zijn ademhaling en hartslag. Je kunt aan het aantal bloedspatten op het beeldscherm zien hoe het gesteld is met Jacks gezondheid. Wilt je weten hoeveel kogels er nog in zijn pistool zitten, dan zul je dat moeten openmaken en moeten kijken. Deze onzekerheid verhoogt de spanning in het spel.

Verouderd

CoC:DcotE was dermate lang in ontwikkeling dat veel gamers dachten dat het spel vaporware was. De lange ontwikkeltijd heeft er onder andere voor gezorgd dat de ontwikkelaar van het spel vlak na het verschijnen van de Xbox-versie failliet ging. De pc-versie is gemaakt door een eenzame, achtergebleven ontwikkelaar die pc-gebruikers het spel niet wilde onthouden. Deze ontwikkelaar kon helaas niets anders doen dan het spel integraal overzetten van de Xbox naar de pc. Al deze factoren zorgen er voor dat het spel grafisch niet zo mooi is als andere games die dit jaar zijn uitgekomen en dat vooral de laatste helft van de game afgeraffeld lijkt.

Puzzelen

CoC:DcotE mag dan een fps-game zijn, denk niet dat je het spel kunt uitspelen door massa's tegenstanders om te leggen. Net als zijn notabele voorganger Alone in the Dark bestaan de meeste uitdagingen in het spel uit puzzels en andere hersenkrakers die je moet oplossen. Dit aspect doet denken aan de langvervlogen tijden van de adventure-game.
In de eerste helft van het spel zijn de puzzels leuk, logisch en sfeerverhogend. Echter, in de tweede (afgeraffelde) helft van het spel zijn ze onlogisch en frustrerend. De puzzels doen dan meer denken aan dat andere klassieke spel, Dragon's Lair. Om voorbij een puzzel te komen moet je een aantal stappen in een bepaalde volgorde doen. Omdat je niet weet welke stappen dit zijn en wat de volgorde is (en je niet tussentijds het spel kunt saven) moet je achter de juiste volgorde komen door de puzzel vanaf het begin constant te herhalen en elke keer een stapje verder te komen, net zo lang totdat je na een groot aantal pogingen weet wat je moet doen. Dit soort trial-by-error puzzels zijn inderdaad 'oldskool', maar wel het verkeerde soort oldskool. Jammer, want het maakt het uitspelen van de game tot een frustrerende ervaring, terwijl de eerste helft van het spel laat zien dat het een klassieker had kunnen worden.

En mocht je je afvragen hoe je 'Cthulhu' uitspreekt; dit spreek je uit als 'Koetoeloe'.PluspuntenMinpuntenConclusie

Besturingssysteem (min. benodigd)Windows MEProcessor snelheid (min. benodigd)500MhzHoeveelheid RAM (min. benodigd)128Grafische kaart (minimaal benodigd)32Online gamingneeGamepad ondersteuningjaOns TestsysteemWindows XP Home SP2 AMD Athlon 1900+ 1,60Ghz, 768MB RAM Radeon x1600 Pro