Pinta mag zichzelf graag vergelijken met het overbekende Paint.NET. Overeenkomsten zijn er ook zeker. De indeling van beide programma’s vertoont de nodige overeenkomsten (maar voor welke fotobewerkers geldt dat niet?) en beide leunen op het .NET-framework van Microsoft – standaard aanwezig op alle nieuwe Windows-versies. Voor Pinta is dat echter niet genoeg en moet ook Gtk# worden geïnstalleerd, ongetwijfeld vanwege het multiplatformkarakter van Pinta. Paint.NET is namelijk een echt Windows-kind, maar van Pinta zijn er ook versies voor Linux en Mac OS X.

Lekker

Het valt niet te ontkennen: waar Paint.NET wat houterig aanvoelt, voelt Pinta zonder meer lekker. Het programma reageert vlot, toont bij alle gereedschappen infoballonnen met handige sneltoetsinformatie en is in de verwerking van zowel effecten als tekengereedschap aangenaam rap. En wat krijg je dan zoal voor lekkers? Een programma om te tekenen en foto’s te bewerken met een penseel- en potloodfunctie, waarbij de eerste een aantal leuke varianten kent, zoals cirkels en spetters, gereedschappen voor het tekenen van vormen, een kloonstempel en een vulgereedschap voor massieve kleuren en kleurverlopen.

Gangbaar

Voor het bewerken van foto’s kent Pinta alle gangbare functies, zoals Niveaus, Curven, Helderheid/Contrast en Tint/Verzadiging. Je kunt je foto’s bovendien snel zwart-wit, sepia of negatief maken of het aantal kleuren reduceren. Daarnaast biedt Pinta enkele tientallen speciale effecten, waaronder olieverf, tekening, vervagen, vervormen en verscherpen. Deze verzameling is uit te breiden met addins, maar vooralsnog hebben we daar geen voorbeelden van kunnen vinden, terwijl voor Paint.NET vele tientallen zeer nuttige, interessante uitbreidingen beschikbaar zijn. Overigens toont de Pinta-site bij HowTo hoe je zelf addins kunt maken, maar daarvoor moet je wel programmeur zijn.

Zoveel

Voor het maken van selecties biedt Pinta de standaardselectiegereedschappen Rechthoek, Ellips, Lasso en Toverstaf. Niets mis mee, maar ook niet spectaculair. Tot slot werkt Pinta met lagen en houdt het een onbeperkte lijst bij van al je bewerkingen, zodat je altijd een willekeurig aantal stappen terug kunt. Al met al biedt Pinta een verzameling functies op grond waarvan je hem best een aardige gratis fotobewerker annex tekenprogramma kunt noemen, ware het niet… dat er zoveel van dat soort programma’s zijn.

Gemiste kansen

Natuurlijk mag je een gratis programma niet langs dezelfde meetlat leggen als een commercieel product. Sommige onvolkomenheden in Pinta willen we dan ook best afdoen als ‘jammer, maar er valt mee te leven’. Dat geldt echter niet voor alle minpunten. Tot de overkomelijke bezwaren hoort het dialoogvenster voor het openen van bestanden. Omdat Pinta zoals gezegd geen puur Windows-programma is, maakt het geen gebruik van het standaard dialoogvenster. Dat betekent dat we niet snel foto’s kunnen kiezen uit een venster vol miniaturen. Een miniatuur wordt pas getoond als we een bestandsnaam aanklikken; lastig als al je foto’s standaardnamen als P1000361.JPG hebben.

Jammer

Eveneens in de categorie ‘jammer’ is dat we lagen niet kunnen mengen met speciale mengmodi, zoals Vermenigvuldigen of Lichter. Samenvoegen en spelen met de transparantie zijn de enige opties. Storender is dat filters geen preview kennen; de preview is de hele foto. Pinta rekent op alle processorkernen tegelijk en is dus best snel, maar voor grote foto’s gaat dit toch snel storen. Pinta slaat alles op als jpeg-bestand en dat is ronduit vervelend. Je raakt dus altijd je met veel bloed, zweet en tranen gemaakte lagen kwijt. Hierdoor moet je noodgedwongen bij elke sessie een compleet, niet meer te wijzigen eindproduct maken.