We kunnen het meteen al verklappen: moeizaam. We gebruikten de Raspberry Pi voornamelijk om artikelen te schrijven, iets dat op zich wel oké verliep. Maar zodra er iets meer moest gebeuren, bleef het kleine computertje al snel hangen. Het opslaan van plaatjes duurde toch zeker een paar seconden - gevolgd door nog meer seconden als we ze bijvoorbeeld aan een e-mail wilden toevoegen. Bij het publiceren van dit artikel waren we alleen al tien minuten extra kwijt, omdat we moesten stoeien met de afbeelding die bovenin kwam te staan.

Een simpele tekstverwerker is prima te gebruiken - het wordt alleen een stuk lastiger zodra je met geavanceerde webtools aan de slag gaat. Zo hebben we een kwartier gestaard naar het laadscherm van zakelijke chatapplicatie Slack, die simpelweg weigerde volledig te starten. Gelukkig konden we wel met collega's mailen via Gmail, maar dat ging niet zonder horten of stoten. Het moge duidelijk zijn: wil je meer dan alleen schrijven of simpele websites bekijken, dan moet je heel veel geduld hebben.

Specifieke browsers

Ook liepen we tijdens onze dag schrijven tegen wat gekke complicaties aan die moesten worden opgelost. Google Drive werkt bijvoorbeeld helemaal niet in de standaardbrowser van Raspbian, waardoor we met experimentele versies van Firefox aan de slag moesten. Het open hebben van meer dan twee tabbladen bleek enigszins pijnlijk voor de Pi - een best vervelende complicatie als je nieuwsartikelen op basis van bronnen moet schrijven.

Enige technische kennis is wel een must. Hoewel we veel software vanuit de instellingen konden installeren, moesten we af en toe ook de command-line erbij pakken. Je moet dus weten wat een 'sudo apt-get' eigenlijk is, wil je alles uit je mini-pc halen. Dit voelde bij onze tests niet aan als een computer die je aan je moeder zou aanraden, maar vooral nog als een bak voor de meest fanatieke geeks.

Zen

Voor sommigen zijn dat allemaal bezwaren, maar als we heel eerlijk zijn vonden we de beperkingen soms best fijn. We konden alleen maar onze opdrachten voltooien door gericht te werk te gaan: niet teveel vensters open, niet teveel tegelijk proberen en dus niet te vaak afgeleid raakte. Het zorgt ervoor dat we simpele klussen sneller afmaakten. Er was geen gezellige groepschat om door afgeleid te worden - een chat op de achtergrond draaide kon immers het systeem laten bevriezen.

Toch beginnen we een beetje te vrezen voor de rest van de week. We konden vandaag nog maar net artikelen schrijven voor websites, waarbij we websites moesten laden en in online contenstystemen moesten werken. Als we daarbij al het gevoel hadden tegen de grens aan te zitten, hoe gaat het dan straks als we met video op de Pi aan de slag gaan? We willen in de komende week namelijk meer dan alleen maar schrijven en websites lezen. Wellicht dat we op die vraag morgen antwoord kunnen geven.