Laat zijn kleine uiterlijk u niet voor de gek houden: erg veel van de laatste technologieën hebben hun weg gevonden naar deze camcorder, zoals full hd-opname (1920x1080), hdmi-output en foto's met een resolutie van acht megapixel. Voor zijn opslag maakt de camcorder niet alleen gebruik van sd-kaartjes, maar ook van de nieuwe sdhc-standaard.

Op papier lijkt de VPC-HD1000 de perfecte camcorder. Wanneer we de camcorder aan de tand voelen, dan zien we dat Sanyo toch wat steekjes laat vallen. Zo neemt de camcorder wel beelden in full-hd op, maar doet dit met 60 halfbeelden per seconde waardoor het effectieve hd-beeld eigenlijk 1080i is en niet 1080p. De cmos-beeldsensor is van het vier-megapixel-type, dus foto's worden softwarematig geïnterpoleerd naar acht megapixel. Dat is ook niet echt wenselijk.

De Xacti kent meer van dit soort verborgen zwaktes, die pas opvallen wanneer we de camera daadwerkelijk in gebruik nemen. Maken we filmopnames buitenshuis, dan zien we sterke kleuren en veel detail maar ook veel meer ruis dan we willen zien. Snelle bewegingen leiden soms tot vreemde artefacten. Binnenshuis kunnen we kiezen voor een hogere iso-waarde, maar het beeld wordt dan wel érg korrelig en de autofocus heeft moeite bewegingen bij te houden.

Frustrerend is dat Sanyo een eigen mpeg-4/h.264-codec heeft ontwikkeld in plaats van te kiezen voor een reeds bestaande codec. Het zorgt ervoor dat de opgenomen beelden niet erg geschikt zijn voor nabewerking met een video-editor of dvd-authoring-pakket.

PluspuntenMinpuntenConclusie

De VPC-HD1000 is een enorme vooruitgang ten opzichte van de eerdere hd-camera's van Sanyo. Het is een erg leuk speeltje om zo nu en dan eens te gebruiken en ziet er ook zo uit, maar wanneer we de camera op zijn beeldkwaliteit beoordelen dan delft hij al in de voorrondes het onderspit tegen échte hd-camcorders als de Canon HV20.