Wat je al niet over hebt voor een compleet gigabit-netwerk! Tot voor kort had ik nog een 100 mbit glasvezellijntje vanuit de router in de meterkast naar boven. Dat is niet erg, zolang je niets op die router aansluit wat veel bandbreedte nodig heeft. Maar ja: ik wilde de NAS naar de meterkast verhuizen…


Aangezien ik vanuit de meterkast een audiogroep heb lopen naar de woonkamer, met daarbij de netwerkkabel (eerst dus glasvezel)  is het in dit geval noodzakelijk met afgeschermde CAT5e te werken. Immers: de twee 4mm2 kabels voor de audiogroep zouden behoorlijk instralen op de CAT5e-kabel, waardoor packetloss zou ontstaan. Niet heel erg wenselijk. Ik heb op kabeltje.com een doos dubbel afgeschermde netwerkkabel aangeschaft (80 euro voor 100 meter, niet duur dus) en ben langs de Gamma gereden voor een trekveer. Klaar voor de start… af!
Not… in eerste instantie dacht ik heel gemakkelijk de trekveer aan de glasvezelkabel te kunnen binden, om deze vervolgens door te trekken naar boven. Maar, zoals Murphy’s wet leert: what can go wrong, will go wrong: de glasvezelkabel brak in tweeën. Lekker. Dan maar de trekveer doorduwen: nope… vanaf de andere kant werken? Nope… Het ging gewoonweg niet.
Dit was geen prettig pakket. Ik had geen aangesloten audiogroep - je moet nooit met de spanning erop gaan klussen aan een meterkast natuurlijk - en het netwerk lag ook plat, want de glasvezellijn is geknapt. Tijd voor een belletje naar een vriend met twee rechterhanden.
Zijn advies: alles eruit…dan alles weer doortrekken. Zoals het hoort, lacht hij nog een beetje na. Het ‘lange halen, snel thuis’ gaat hier niet echt op dus. Maar goed, met twee paar handen gaat het een stuk gemakkelijker, dachten we. Het eruit halen kost niet heel veel moeite, maar het terugtrekken wel. Zelfs met een professionele trekveer en glijmiddel is het een hele klus om de kabels door de 18 meter lange pvc-buis - met drie knikken - te trekken. Bij de laatste knik zijn mijn armen zo verzuurd dat de handige - en sterke - Harry het maar even moet klaren. Een paar fikse duw- en trekpogingen later zie ik weer een beetje beweging in de kabeltros. Nog een fikse trekpoging later schuift het geheel langzaam maar zeker verder. Perfect!
Het opnieuw aansluiten van de bende is een fluitje van een cent: beetje solderen, stekkertjes knijpen en terugschroeven. Maar… is het alle ellende en onzekerheid waard geweest? Goede vraag. Achteraf gezien had ik beter de nas op een andere plek kunnen zetten, dat had me wat kosten en spierpijn bespaard. Maar feit is: de nas staat daar perfect en het netwerk is een stukje sneller geworden. En… het is uiteindelijk wél gelukt!

Jaap Veenstra, Redacteur

Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten