Wie weet nog wat PointCast is? Het in 1996 ge'ntroduceerde computerprogramma is - in internettermen - zo oud als de Babyloniërs en ongeveer net zo maatschappelijk irrelevant. Toch waren de verwachtingen destijds groot. PointCast beloofde gepersonaliseerd nieuws: een constante stroom berichten die werd samengesteld op grond van de voorkeuren van de gebruiker en in een balk op het computerscherm werd getoond. Maar helaas, PointCast is dood. Dankzij WordPerfect-achtig slecht management werd het bedrijf al snel veroordeeld tot een bestaan aan de periferie van het internet. De techniek hielp ook niet mee. Het programma slurpte brandbreedte en processorcapaciteit in een tijd dat beide een schaars goed waren. Het kwakkelende PointCast werd in 1999 overgenomen door het Amerikaanse bedrijf EntryPoint, dat op 1 april 2000 definitief de moed opgaf. Maar PointCast mag dan geschiedenis zijn, het achterliggende idee is dat echter niet. PointCast baseerde zich op een concept dat in de jaren negentig werd samengevat met het modewoord 'push'. Daarbij krijgt de internetgebruiker de informatie kant-en-klaar op zijn scherm, zodat hij niet elke keer op zoek hoeft te gaan. 'Push' is op zichzelf niet revolutionair. Wie de PCM-nieuwsbrief via e-mail ontvangt, is daarmee al push-consument. In gedrukte media is 'push' alomtegenwoordig: ieder kranten- of tijdschriftabonnement is een bewijs dat 'push' bestaansrecht heeft. Toch bestaan veel websites nog altijd bij de gratie van 'pull': surfers die voor hun informatiebehoefte zelf op pad moeten. Maar zeven jaar na PointCast krijgt 'push' dan toch gelegenheid tot revanche, en wel door een relatief simpele vinding: Rss, ofwel Really Simple Syndication. Rss is een toepassing van de taal xml (eXtensible Markup Language) die het mogelijk maakt om automatisch samenvattingen van websites te publiceren, in wat wel iets wegheeft van een elektronische variant op de ouderwetse nieuwstelex. Ge'nteresseerden kunnen vervolgens een virtueel abonnement nemen op deze stroom rss-informatie, die ook wel rss-feed wordt genoemd. Het grote voordeel van rss is dat het fanatieke informatieconsumenten een hoop tijd bespaart. Met behulp van een speciaal computerprogramma om rss-feeds te lezen, kan nieuwe informatie van tientallen of honderden websites tegelijkertijd worden binnengehaald. Een goede rss-lezer biedt vervolgens mogelijkheden om al deze berichten door de computer te laten sorteren. In plaats van door een eindeloos woud van sites te moeten klikken, resteert nu slechts het efficiënt koppensnellen binnen de rss-lezer. Wanneer de interesse is gewekt, kan er alsnog worden doorgeklikt naar de website waarop het bericht en eventueel aanvullende informatie staat. Iets kunnen lezen is leuk, maar dan moet er ook nog iets te lezen zijn. Steeds meer websites ondersteunen gelukkig al rss. Actueel nieuws uit de New York Times of de laatste wetenschapsberichten uit Nature of New Scientist zijn zo te lezen. Traditioneel is rss een methode voor weblogs om hun waren te verspreiden. Sommige weblogs zijn hun amateuristische wortels ontstegen en bieden nieuws op nicheformaat. Zo zijn er weblogs met uiteenlopende onderwerpen als de laatste gadgets (www.gizmodo.com) tot de actuele ontwikkelingen in Irak (www.command-post.org). Hoe gebruiksvriendelijk rss kan zijn, bewijst het door uw columnist gebruikte Newsgator (www.newsgator.com). Dit handige programma is een aanvulling voor Microsoft Outlook en maakt het mogelijk om rss-berichten net zo te behandelen als binnenkomende e-mails. Lezen, sorteren, filteren, verwijderen of doorsturen zijn daardoor zonder enige leercurve gemakkelijk uit te voeren handelingen. Kosten: nog geen $ 30. (Voor de krenten onder u: FeedDemon is ook niet slecht en vooralsnog gratis te vinden op www.bradsoft.com/feeddemon.) Het is de gebruiksvriendelijkheid, in combinatie met het steeds groter wordende aanbod van rss-kanalen, die 'push' alsnog de plek zal geven die het verdient. Want als zelfs Marktplaats.nl, voor al uw tweedehands koopwaar, rss aanbiedt als methode om op koopjesjacht te gaan, dan heeft 'push' duidelijk de gewone man bereikt.