Uit een studie van Carnegie Mellon University blijft dat harddiskfabrikanten hun MTBF (Mean Time Between Failure)-aanduidingen schromelijk overdrijven. Volgens Carnegie zitten de fabrikanten er met zo'n factor 15 naast.De onderzoekers hebben maar liefst 100.000 drives aan de tand gevoeld onder verschillende omstandigheden in zowel theoretische als realistische scenario's.
Volgens de testresultaten maakt het voor een harde schijf niet veel uit in welke omgeving hij gebruikt wordt; de invloed van de temperatuur blijkt weinig effect te hebben op de kans dat een schijf overlijdt.
De tests werden uitgevoerd met verschillende typen schijven, van serial ata tot scsi en fiber-channel. Scsi en fiber-channel is vele malen duurder dan het 'goedkope' serial-ata, maar volgens Carnegie wordt het prijsverschil niet gerechtvaardigd door de levensduur: deze is namelijk vrijwel hetzelfde voor alle drives.
Volgens de studie is ouderdom de grootste reden voor het defect raken van een harde schijf. Hoe langer een drive gebruikt is, hoe groter de kans dat hij defect raakt. Drives vertonen over het algemeen de eerste tekenen van slijtage na vijf tot zeven jaar. Na deze periode is er een duidelijke stijging in de 'average failure rates (AFR)'.
Volgens Carnegie zijn de door fabrikanten aangeduidde MTBF-waarden schromelijk overdreven. De Seagate Cheetah X15 heeft een MTBF van 1.5 miljoen uren (171 jaar). Volgens Carnegie is 9 tot 11 jaar een stuk aannemelijker. In de tests blijkt een AFR van zes jaar het meest aannemelijk.
Onderzoeker Garth Gibson ziet de resultaten van dit onderzoek als bewijs dat fabrikanten eens goed moeten nadenken over de MTBF-waarden. Volgens hem is MTBF absoluut geen goede manier om de betrouwbaarheid van drives aan te duiden. Ook het aanprijzen van scsci en fiber-channel boven sata lijkt op consumentenbedrog. Volgens Gibson werkt Google al jaren met sata- en ide-schijven in hun datacentra zonder enige noemenswaardige problemen -- maar wel met veel lagere kosten.