Onze wearables zijn in de kern al vele jaren niet veranderd. Ze tellen stappen, houden je hartslag in de gaten en kunnen ook nog - zij het ietwat vaag - iets zeggen over hoe je hebt geslapen. Toch moet er veel meer uit deze tech-armbanden te halen zijn, bijvoorbeeld in de medische wereld.
Hoewel commercieel beschikbare wearables zich slechts beperken tot een hartslagmeter en een stappenteller, kun je in de zorg al wearables krijgen die ondersteunen bij verschillende medische condities. Hoewel hier in Nederland nog niet heel veel gebruik van wordt gemaakt, is het in bijvoorbeeld Amerika al iets gebruikelijker aan het worden om dankzij een armband meer grip te hebben op je ziekte.
Denk daarbij bijvoorbeeld aan de Dexcom G6 (zie bovenstaande afbeelding). Dit is een apparaat waarvoor je een dun platina plaatje onder je huid laat implanteren. Deze sensor kan vervolgens doorgeven wat je bloedsuikerspiegel is, waardoor suikerziektepatiënten niet langer hun vinger hoeven te prikken. Sterker nog, de sensor geeft elke vijf minuten door wat de status is, waardoor de patiënt vaker wordt gecontroleerd en eerder inzicht heeft in een verlaagde of verhoogde spiegel.
Epilepsie en Parkinson
Een andere aandoening waarbij het belangrijk is om op tijd op de hoogte te zijn van iemands welzijn, is bij epilepsie. De Embrace-armband zorgt er met kunstmatige intelligentie voor dat steeds sneller kan worden ontdekt wanneer iemand op het punt staat een epileptische aanval te krijgen. Door de armband worden de familieleden of de zorgverleners ingelicht, zodat zij te hulp kunnen schieten.
Hoewel de bovenstaande wearables vooral een alarmerende werking hebben, zijn er ook armbanden die juist helpen bepaalde symptomen van een ziekte te helpen bestrijden. Denk bijvoorbeeld aan Parkinson, de ziekte waardoor je enorm trilt. Schrijven wordt hierdoor soms bijna onmogelijk.
Er is een band ontwikkeld door Parkinson-patiënt Emma Lawton, die je om je arm doet en steeds trilt. Hierdoor gaan de hersenen focussen op de armband/pols, waardoor mensen met Parkinson een goed leesbare tekst kunnen schrijven of bijvoorbeeld duidelijk hun handtekening onder belangrijke documenten kunnen zetten.
Delen met je arts
Er wordt dus al veel gedaan in de medische wereld met die wearables, maar er is meer. Er wordt ook door techbedrijven op andere manieren meer contact gezocht met de medische wereld. Zo hebben Google en Fitbit een samenwerking waardoor de informatie die wordt verzameld door Fitbit-producten kan worden gedeeld met de behandelend arts via Google Cloud for Healthcare.
Hoewel Fitbit-producten maar in zoverre iets kunnen meten, is er bijvoorbeeld aan een wijziging in de hartslag al op te merken dat iemand mogelijk ziek wordt. Bovendien kan de weegschaal van dat merk aflezen hoe groot het vetpercentage is, wat bijvoorbeeld een diëtist of sportcoach goed kan gebruiken om de voortgang af te lezen.
Kortom, de toekomst voor wearables in medisch opzicht ziet er rooskleurig uit. Het is alleen de vraag in hoeverre bijvoorbeeld privacy een probleem zal zijn in combinatie met die Google Cloud for Healthcare, en in hoeverre bepaalde medische toepassingen kunnen worden uitgebreid. Misschien is zo’n implantaatje om de bloedsuikerspiegel te lezen niet alleen heel effectief voor mensen met suikerziekte, maar ook voor mensen die bijvoorbeeld willen afvallen.
Amazon schijnt tot slot te werken aan een wearable die aan je stem kan aflezen hoe je je voelt. Nu wil dat bedrijf het vooral voor marketing gaan inzetten, maar stel je voor dat het apparaat kan registreren hoe je je voelt en dit kan delen met je psycholoog? Er is veel mogelijk voor vele facetten van de medische wereld, dus wie weet hoe de wearable er over vijf jaar uitziet.