Toen de eerste desktop-pc nog maar net het licht zag waren er al roleplayfanaten die met dobbelstenen, pen en papier hele kerkers plunderden, prinsessen redden en monsters versloegen. Natuurlijk zijn er talloze computerspellen gebaseerd op dit systeem, maar een echte mmo is nooit uitgekomen. Tot nu dan...

De wereld

Dungeons & Dragons Online (DDO) speelt zich af in de Ebberon-setting die speciaal ontworpen is voor editie 3.5 van het officiële D&D-systeem. De setting van Ebberon is een grauwe fantasywereld waar magie ver ontwikkeld is en bijna technologisch aandoet, hoewel je daar in het begin niet veel van merkt. Alle standaard klassen die je in D&D en vele andere rpg’s terugvindt, zijn ook in Stormreach van de partij: Strijders, Barbaren, Paladijnen, Priesters, Dieven, Minstrelen en niet te vergeten Magiërs. En daarnaast ontbreken natuurlijk de verschillende rassen niet, die bijna voor iedereen die zich bezighoudt met fantasy herkenbaar zijn: Mensen, Elven, Dwergen, Halflingen en een uniek ras in de Ebberon-setting, de Warforged. Dat ras kun je nog het beste zien als levende robots (voor de kenners onder ons: Golems). Elk ras en klasse heeft zijn eigen sterke en zwakke punten, zoals in elke andere rpg. Toch hebben die zwakke en sterke punten in Stormreach meer de overhand dan in andere rpg’s. Waar je je in World of Warcraft en Guildwars prima een tijd alleen kunt redden, is dat bij Stormreach minder vanzelfsprekend. Hier draait het om samenwerking en de bundeling van de unieke eigenschappen die elk karakter heeft. Wil je dus verder komen in dit spel, dan zul je samen met anderen moeten spelen, die het liefste een andere klasse spelen dan jezelf. Player vs. player is dan ook geen optie in dit spel.

Anders dan anderen

DDO is gelukkig niet de zoveelste poging om World of Warcraft van de troon te stoten, maar een mmo met een geheel eigen opzet. Zo heb je niet een hele wereld tot je beschikking, maar alleen de stad Stormreach. In de stad vind je andere spelers waarmee je een groep (party) kunt vormen. De enige manier om de stad te verlaten is door quests aan te gaan. Deze quests vinden vooral plaats in ondergrondse grotten en kerkers, maar zo nu en dan ook buiten. Ook bijzonder is dat je alleen ervaringspunten (xp) krijgt als je een quest voltooid hebt. Het heeft dus geen zin om op monsterjacht te gaan en te gaan 'grinden'; het levert je namelijk niets extra's op. Elke quest is een 'instance', wat inhoudt dat de quest alleen voor jouw groep is. Je zult dus geen andere spelers tegenkomen in een quest. In het spel wordt alles goed uitgelegd en de spelregels zijn dusdanig geïmplementeerd dat ze herkenbaar zijn voor D&D-kenners, maar geen barrière vormen voor spelers die onbekend zijn met het echte spel.

Een beetje suf

Een paar dingen in de game vinden we wat suf. Zo worden alle elementen die gebruikt kunnen worden door dezelfde animatie begeleid, of het nu een kist is die open moet of een hendel die overgehaald moet worden. Ook spreekt zo nu en dan de Dungeon Master (DM) tot je. Daar is niets mis mee, maar wel als die zijn stem gaat verdraaien en net doet alsof hij iemand anders is! Dat is leuk in het echte D&D-spel, maar in een computerspel zit je daar niet op te wachten, lijkt ons. Desondanks slaagt DDO er wel in die typische D&D-sfeer neer te zetten die wereldwijd al vele fans heeft.PluspuntenMinpuntenConclusie

Besturingssysteem (min. benodigd)Windows XP HomeProcessor snelheid (min. benodigd)1.6GHzHoeveelheid RAM (min. benodigd)512Grafische kaart (minimaal benodigd)32MBBenodigde hardeschijfruimte (GB)3Online gamingjaOns TestsysteemWindows XP home (SP2), AMD Athlon 64 3200 processor, 1024 MB ram geheugen, 2x Asus N7800GTX (sli)