De Cantatis Overture 192 is een pci geluidkaart op basis van de Via Envy24-HT chipset. Een zeer bekende chipset die we vaker tegen komen op gelduidskaarten. De VIA-chip is bijgestaan door twee (dual mono) Burr Brown dacs, type 1794. Ook deze zien we regelmatig teurg. Zover nog geen nieuws onder de zon dus. 

Verder treffen we een TI hoofdtelefoon-versterkertje aan (TPA6120A2). De opamps zijn van Burr Brown (OPA132 en OPA2132 en nog een viertal 5532 (voor I/V conversie)). Al met al keurige componenten.

Sata aansluitingen? 

Als we de kaart uit de verpakking halen, zien we achterop een drietal sata-aansluitingen. Vreemd... wat doen die daar? We kunnen alvast verklappen dat het niet voor harde schijven of ssd’s is. Het is namelijk voor uitbreidingskaarten. Cantatis heeft een drietal mogelijkheden om de kaart uit te breiden:

De Concerto FM transmitter: Linkje
De Tocaato Digital Input card: Linkje
De Quartet Analog Input card: Linkje

Helaas is het wel zo dat er al sinds 2009 ‘coming soon’ staat. We gaan er dus maar vanuit dat deze uitbreidingen niet meer komen. Zonde...

Stereo

Hoewel de Via Envy24 multi-channel ondersteunt, heeft Cantatis het bij stereo gehouden. We zien twee line-outs (prachtige terminals!), een hoofdtelefoon-uitgang en optisch en coaxiaal uit. We zien nergens dat de coaxiale en optische uitgang wél multi-channel ondersteunen, dus ga daar niet vanuit, want het is niet standaard.

Hoe goed de kaart er uit ziet, zo summier zijn de drivers die het Britse bedrijf erbij levert. Het kan bijna niet kaler en dat is jammer (en vervelend). We kunnen wel zaken instellen, denk aan sample rate, levels en mute, maar meer ook niet. Daarbij komt dat levels alleen een test is en een soort vu-meter. Er valt geen 0-level mee in te stellen. Wat jammer is, want de kaart staat standaard vol open, wat niet erg comfortabel is via een hoofdtelefoon. Regelen via Windows-beheer heeft geen zin: hij blijft maximaal open staan, waardoor het noodzakelijk is het volume te regelen met de bronsoftware. 

Nu valt er wel wat voor te zeggen om het volume open te laten staan: er is geen (bit)compressie en dus meer dynamiek. Echter: of nu de software die afspeelt bitjes samenperst, of de driver van de geluidskaart… dat maakt toch niets uit? Laat het maar aan de gebruiker. Dat is een stuk comfortabeler.

Uitmuntend

Als we de kaart hebben geïnstalleerd (10 minuten werk, maximaal. Vergeet de ASIO-drivers niet!), spelen we in eerste instantie via de hoofdtelefoonuitgang. We gebruiken zowel een Bowers & Wilkins C5, als een Harman / Kardon CL en AE. Drie hoofdtelefoons in verschillende klassen dus. Alle drie de modellen weet de Cantatis uitstekend aan te sturen. We horen een bijzonder vloeiende en detailrijke reconstructie van de bits die we door de kaart en sturen.

Opvallend aan de Cantatis is het gemak waarmee deze speelt. Het laag is strak en bijzonder goed gedefinieerd. Beter dan we horen bij producten als de Asus Xonar ofAuzentech Bravura. Deze hebben ook niet de discrete opbouw als bij de Cantatis. Ook is het hooggebied lekker mild en prachtig open en detailrijk. Het is nooit scherp, wat nog weleens het geval wil zijn met interne geluidskaarten. Kortom: Cantatis weet prima hoe ze hardware moeten bouwen. Nu de software nog.