Na Prince of Persia (PoP) The Sands of Time en The Warrior Within, is het tijd voor het derde deel uit de reeks: The Two Thrones. Het verhaal gaat verder waar deel twee eindigt. De prins keert terug met zijn geliefde Kaileena, de mysterieuze Keizerin van de Tijd die hij in The Warrior Within heeft gered (dit zie je overigens alleen in de alternatieve einddemo van The Warrior Within). Samen willen ze beginnen aan een rustig leven in thuisstad Babylonië. Helaas voor hen, en gelukkig voor ons, wacht daar niet de rust waar hij en Kaileena naar smachten. De stad wordt verwoest door oorlog en het bootje waarop ze varen wordt opgeblazen. Het tweetal wordt gescheiden en de prins gaat op pad. Al snel komt hij er achter dat door zijn acties, waarmee hij vorige fouten probeerde te herstellen, zijn aartsvijand uit deel één, de Vizier, weer tot leven is gewekt. Met alle gevolgen van dien. En dat is nog niet alles. Het Zand der Tijd heeft ook hem geïnfecteerd en een duistere variant van zichzelf groeit in hem...

Balans tussen deel 1 en 2

Waar deel één zich voornamelijk richtte op acrobatische puzzels en deel twee veel meer op gevechten, hebben de makers bij deel drie prima de balans gevonden. Beide elementen komen gelijkmatig aan bod. Voor fans van de vorige delen is de gameplay herkenbaar, waardoor je gelijk aan de slag kunt. De prins zelf is wat vriendelijker en zachtaardiger geworden. Natuurlijk blijft hij een tikkeltje arrogant, hij is per slot van rekening de prins, maar hij is veel minder duister dan in deel twee. De moeilijkheidsgraad is uitdagend en zelfs op easy zal je er niet zonder kleerscheuren doorheen komen. Wat dat betreft is The Two Thrones een heerlijke behendigheidstest waarbij je ook je hoofd moet gebruiken.

Zelfde gameplay met extra toevoegingen

De graphics zijn net als bij de voorgaande delen weer prachtig. Het is bijna niet te zien dat het een consoleport is. De slowmotion-effecten zijn natuurlijk ook weer van de partij, en de prins slacht er met de juiste toetsencombinaties weer naar hartelust op los. Maar dat is nog niet alles. Zoals al eerder gezegd is de prins geïnfecteerd met het Zand des Tijds, en een duistere variant van zichzelf neemt hem van tijd tot tijd over. De prins verandert dan in een zwarte monsterlijke prins die vele malen sterker is in de strijd. Dat is bij sommige gevechten ook wel nodig, want die kunnen best pittig zijn! De duistere prins heeft naast zijn zwaard een nieuw wapen, genaamd de daggertail. Dit is een mes aan een lange ketting waarmee de prins dodelijk om zich heen kan slaan. Daarnaast is deze daggertail ook handig als hulpmiddel bij klauterpuzzels. Zo kan je met de ketting om een vlaggenmast slaan om à la Indiana Jones naar de overkant te slingeren, of om langere afstanden rennend langs een muur af te leggen. Ook is de ketting nodig om stenen blokken te verschuiven en geheime deuren te openen. Al deze voordelen hebben natuurlijk wel een prijs. De duistere prins heeft continue zand nodig om zijn gezondheid op peil te houden. Deze zakt namelijk langzaam weg, en als je niks doet sterft hij. Gelukkig is één hoopje zand genoeg om de gezondheidsmeter weer vol te laten lopen, dus bij gevechten heb je hier weinig last van, aangezien vijanden vaak zand achter laten. Maar bij puzzels is er wel degelijk sprake van een stressfactor. Als je even niet weet hoe je van punt A naar B moet komen, kan het wel eens gebeuren dat je sterft omdat je er te lang over doet. De duistere prins voegt dus weer hele nieuwe dimensies toe aan de bestaande gameplay.

Speedkill

Nieuw is ook de zogenaamde 'speedkill'. Als een vijand je niet doorheeft en je bent dicht bij hem in de buurt, dan gaat het scherm pulseren (als een hartklop) en kan je de speedkill uitvoeren. In een prachtige slowmotion-animatie krijg je te zien hoe de prins korte metten maakt met zijn tegenstander. Wel moet je hierbij op blijven letten, omdat je de aanvallen zelf moet initiëren. Dit doe je door wanneer de dolk oplicht op de aanvalsknop te drukken. Als je dat verkeerd doet, mislukt de aanval en wordt de aanval afgeweerd. Deze speedkills voegen een sluipelement aan het spel toe, en voor degenen die niet van vechten houden versnelt dit het spelverloop. Diverse gevechten zijn op deze manier te ontlopen. Als je overigens de duistere prins bent, wurg je de vijand met de daggertail. Ook grappig is dat de duistere prins als een soort psychose in onze prins zit, en dat hij tijdens zijn avonturen flinke discussies houdt met zichzelf.

Terug in de tijd

Net als in de vorige delen kan de prins met zijn magische dolk de tijd terugdraaien, zodat bepaalde vergissingen gecorrigeerd worden. Denk aan een sprong of speedkill die verkeerd uitpakt. Je kunt dit trucje in het begin maar drie keer doen, en met het welbekende zand kun je de dolk weer aanvullen. Het terugdraaien van de tijd is ook handig voor de races die zo nu en dan aan bod komen. Deze races, waarbij de prins op een strijdwagen wordt achtervolgd en belaagd door vijanden zijn erg spectaculair. Denk aan uiteenspattende wagens, wegslingerende soldaten en springstunts in slowmotion. Nadeel van deze races is wel dat je af en toe moet handelen met voorkennis. Als je een verkeerde route kiest is het 'game over'. Dit is vervelend als je de race begint zonder zand in je dolk.

Savepoints en andere kleine onhebbelijkheden

Wat we nooit hebben begrepen is dat de nieuwe PoP-games werken met savepoints. Je kunt het spel niet opslaan wanneer je wilt, en als je doodgaat, bijvoorbeeld doordat je een sprong verkeerd inschat, word je tot het laatste checkpoint teruggezet. Gelukkig is dat niet al te ver als je de klim- en klauterpuzzel eenmaal doorhebt, maar het kan frustrerend werken. Rustig blijven en je hoofd erbij houden is de beste methode. Aan de andere kant is het spel misschien te makkelijk als je kunt opslaan wanneer je wilt. Ondanks dat we laaiend enthousiast zijn over de game, zijn er nog wel wat onhebbelijkheden. Zo ondersteunt de game geen resolutie van 1280x1024, waarop de meeste lcd-monitors zijn ingesteld. De beste resolutie die je kunt kiezen is 1024x768, maar in het begin had het spel moeite om deze resolutie goed op onze lcd-monitor te vertonen. Toen het spel eenmaal echt begon waren de problemen opgelost. Verder zijn er nog wat kleine geluidshaperingen die soms de kop opsteken. Denk aan een prins die zes keer in twee seconden pijnlijk kreunt als hij een zwaardslag incasseert. Ook vinden we de muziek in de voorgaande twee delen beter. Die is meer opzwepend. Verder kan de prins veel. Zoveel zelfs dat de prins wel eens iets anders doet dan wat jij wilt.

Laatste opmerkingen

The Two Thrones is een echte gamepad-game en dit wordt dan ook bij de installatie van het spel aangeraden. De gamepad moet wel twee analoge sticks hebben en minstens tien knoppen. In onze test werkt de Logitech Rumblepad 2 feilloos met de game. Een leuke bonus voor pc-bezitters is dat bij deze versie van The Two Thrones gratis de eerste twee delen zijn meegeleverd. Als je die nog niet had, heb je dus met de aanschaf van dit deel gelijk de hele trilogie! Verder moet je er niet vanuit gaan dat het maken van een game als deze gemakkelijk is. Kijk maar eens naar het volgende filmpje en zie wat er allemaal fout kan gaan. http://media.ubi.com/emea/pop3/videos/POPT2T_outtakes.wmv
ConclusieFans van de Prince of Persia reeks kunnen weer hun hart ophalen bij deze ijzersterke titel. Dit derde deel balanceert tussen deel 1 en deel 2 en weet het beste van de twee delen te combineren en tegelijkertijd nieuwe elementen toe te voegen waardoor de gameplay nog uitgebreider wordt. Dikke 10 voor dit knappe staaltje werk!UitgeverUbisoftOntwikkelaarUbisoftBesturingssysteem (min. benodigd)Windows 2000Processor snelheid (min. benodigd)1,0GHzHoeveelheid RAM (min. benodigd)256Grafische kaart (minimaal benodigd)Geforce 3Benodigde hardeschijfruimte (GB)1Online gamingneeGamepad ondersteuningjaOns TestsysteemWindows XP home (SP2), AMD Athlon 64 3200 processor, 1024 MB ram geheugen, 2x Asus N7800GTX (sli)