De locatie is het zonnige Brazilië, maar de hoofdrolspeler is nog steeds de dezelfde, cynische Max Payne die we kennen uit het druilerige New York van deel 1. Ook in het derde deel van de serie blijkt het leven hem nog even zwaar te vallen.

De grauwe, regenachtige stadsomgeving van New York is vervangen door São Paulo, het politiewerk door een whiskeyverslaving. Payne lijkt flink depressief te zijn. Hoewel hij een baan heeft als persoonlijk beveiliger van een rijke familie brengt hij het grootste deel van de tijd dronken door. Dat leidt tot problemen als de vrouw des huizes wordt ontvoerd. In Max Payne-stijl leidt het onderzoek uiteraard al snel tot een samenzwering van grotere proporties.

Bullet time is terug

Max Payne 3 is een third person shooter. Bullet time, de bekende slowmotionmodus, is ook in dit deel weer aanwezig. Je kunt tijdens vuurgevechten de tijd vertragen om met gelikte bewegingen je tegenstanders om te leggen. Nieuw is de mogelijkheid om je dood nog even uit te stellen. Zodra je door een tegenstander fataal geraakt wordt, krijg je toch nog de kans om deze (uiteraard in slowmotion) om te leggen. Als dat lukt, kun je verder spelen. Een goed maar frustrerend detail hierbij: je kunt je wapen niet snel herladen, dus als je magazijn leeg was dan heb je niets aan deze laatste mogelijkheid.

Achterbuurten

De besturing van dit alles is eenvoudig. Je beweegt vloeiend door de afwisselende levels. Naast Brazilië keert ook Amerika terug in enkele flashbacks naar New Jersey (met voor fans van de tv-serie Jersey Shore een lookalike van Pauly D). De grimmige film-noirsfeer van de vorige delen mist deze keer. Het is niet zo dat je alleen de zonnige delen van Brazilië te zien krijgt – de meeste missies spelen zich juist af in de achterbuurten van São Paulo – maar het beklemmende, soms paranormale sfeertje uit vooral deel 1 vind je hier niet. Het cynische maar ook humoristische commentaar van Payne, die het verhaal vertelt, draagt wel erg bij aan de sfeer. Ook de grote hoeveelheid lange cutscenes zorgt voor een echt filmgevoel. Het visuele filmsfeertje is soms over the top, met rare knippereffecten en onscherpe beelddelen.

Afwisseling

Gelukkig is Max Payne 3 geen verzameling aan elkaar geplakte actiescènes geworden. Zeker door het bekende systeem met painkillers, in tegenstelling tot het modernere “wacht even en je wordt automatisch geheald”, zorgt voor een nerveuze sfeer omdat je vaak echt op het randje van de dood balanceert. Klein minpunt is de enkele clichématige “on-rails”-scene, zoals achtervolgingen per boot en bus waar je vanaf een vaste locatie je tegenstanders om moet leggen. Aan de andere kant leidt dat wel tot afwisseling, zeker in de regelmatige gescripte slowmotionscènes waar je bijvoorbeeld vanaf een vallende watertoren je tegenstanders moet neerschieten.

Oneffenheden pc-versie

We testen Max Payne 3 op de pc. Die versie kent wel wat oneffenheden. Geen van allen zijn de problemen groot genoeg om het speelplezier te verpesten, maar het lijkt er op dat de DirectX 10-engine niet alles goed rendert. We zien zo nu en dan lichaamsdelen door muren of hekken steken. Meermaals kunnen we onbedoeld door een muur heen kijken en de rest van het level meemaken. Daarnaast is het spel vrij lineair; geen probleem, ware het niet dat je op sommige plekken verwacht dat je door een gat in een muur of hek kan, en vervolgens tegen een onzichtbare muur aan loopt. Een schaarse maar wel zeer frustrerende bug kwam voor in een van de vroege hoofdstukken in het spel, waarbij Payne na een cutscene direct overleed, nog voor het spel weer verder ging. 

8,0

Ons oordeel

Pluspunten

geweldige filmsfeer

prima shooteractie

afwisselende levels

Minpunten

kleine engine-foutjes

Conclusie

Max Payne 3 speelt als een filmervaring. Zo lang je je niet ergert aan de nukkige, soms zeurderige toon van Payne biedt het spel enorm veel sfeer en een prima gameplay. De pc-versie is niet helemaal foutloos maar dat verpest het speelplezier niet....
Lees meer
Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten